طراحی راکتور اتوماتیک مدل آزمایشگاهی و ارزیابی پتانسیل تولید بیوگاز زیست توده

با افزایش جمعیت جهان و محدود بودن منابع انرژی ، کلیه کشورها با مشکل کمبود و تأمین انرژی روبرو هستند. انرژی برای تمام انسان ها مسئله ای مهم و اساسی می باشد. بیوگاز به عنوان یکی از این انرژی ها ، از تجزیه و تخمیر زباله ها و سایر باقی مانده های کشاورزی ، فضولات انسانی و حیوانی و فاضلاب های صنعتی با تولید گاز متان به دست می آید، جایگزین بسیار مناسبی برای سوخت های فسیلی می باشد. طبق بررسی های به عمل آمده ، در حال حاضر پتانسیل تولید انرژی به صورت بیوگاز از فضولات دامی در کشور ، معادل 25500 بشکه نفت خام در سال می باشد. هدف از این تحقیق تولید بیوگاز از کود مرغی در دستگاه راکتور آزمایشگاهی اتوماتیک ساخته شده توسط نویسنده مقاله می باشد. نوع ساختاری هاضم از نوع ناپیوسته است . دستگاه بیوگاز از نوع چینی یا همان مخزن با پوش ثابت ، از سه هاضم به گنجایش 50 لیتر و از جنس پلی اتیلین استفاده شد. پس از بررسی نهایی وضعیت دستگاه آزمایشات آغاز گردید. کود مرغی تازه (مرغ تخم گذار) تهیه شد، بعد از مشخص شدن میزان TS, VS مواد را با غلظتی مناسب در هاضم ریختیم . همچنین pH اندازه گیری شده حدود 6/2 بود. هاضم را تا 30 لیتر از مواد پر کردیم ، بعد از گذشت 1 روز گازدهی شروع شد. روند تولید گاز بین روزهای 10 ام تا 15ام بیشترین سرعت را داشته است . با تجزیه و تحلیل داده ها میزان تولید گاز در 15 روز اول 57750 میلی لیتر معادل 94/3٪ از مقدار کل بیوگاز تولیدی شد. در دو هفته ابتدایی باکتری های بی هوازی به شدت تکثیر پیدا کرده و شروع به تغذیه می کنند. بعد از سپری شدن چند روز از غلظت مواد کاسته شده و کمبود غذا باعث غیرفعال شدن باکتری ها می شوند که در این حالت افت شدیدی در تولید بیوگاز به وجود می آید. اگر به این موضوع از دیدگاه اقتصادی بنگریم مشخص می شود که هفته آخر تقریباً هیچ مزیتی برای نگهداری مواد در هاضم ندارد و فقط موجب افزایش هزینه ها می گردد.

کلیدواژه ها:

بیوگاز ، راکتور ، کود مرغی