مروری بر مفاهیم ساختمان های همساز با محیط زیست در کنار ساختمان های انرژی کارا و استانداردهای مربوط به آن

سال های زیادی است که به دلیل بحران منابع تجدیدناپذیر انرژی و آسیب های زیست محیطی ، بحث های گسترده ای با نگرانی حفظ محیط زیست و منابع تامین انرژی بشری مطرح شده است . هدف بسیاری از این مباحث در یک راستا است ، ولی هریک تحت عنوانی جداگانه هدف خاص تری را دنبال می کنند. امروزه بحث معماری پایدار و ساختمان های سبز به عنوان یکی از واژه های متعارف در ادبیات علمی شاخه ی تکنولوژی ساختمان رایج می باشد. ورود مفاهیم سبز و پایدار به عرصه ی معماری ، شرکت ها و سازمان های زیادی را برای مطالعه و استانداردسازی ساختمان ترغیب کرده است . هرچند که استانداردهای مختلف به صورت کمابیش محدوده ی مصادیق مختلف ساختمان های همساز با اقلیم را تعریف کرده اند ، اما هنوز تعریف روشن و جامعی برای این نوع ساختمان ها نیامده است . در مطالعه ی حاضر با استفاده از مطالعه ی کتابخانه ای و بررسی دقیق حوزه فعالیت هریک از جنبش های زیست محیطی و بهره وری انرژی در معماری ، مشترکات و تمرکز هریک از این حوزه ها مشخص می گردد. سپس با بررسی استانداردهای مختلف در زمینه ساختمان های انرژی کارا ، که از مصادیق مستند معماری با رویکرد بهره وری انرژی است ، امکانیابی استفاده از آنها در ایران ارزیابی می شود.

کلیدواژه ها:

معماری سبز ، معماری پایدار ، معماری اکولوژیک ، ساختمان انرژی کارا ، بهره وری انرژی