بهره برداری از جداره زنده در منطقه گرم و خشک در جهت پیشبرد اهداف پایداری محیطی

امروزه با توجه به مصرف بی رویه انرژی و متعاقباً مشکلات محیطی و تغییرات آب و هوایی، توجه ویژه ای به خلق روشهایی مبتکرانه در جهت رفع این مشکلات، بهبود شرایط محیطی و تأمین پایداری محیطی، گردیده است. از آنجا که رویش گیاهانبه صورت عمودی بر روی نمای ساختمانها، مزایای محیطی و اکولوژیکی بسیاری را به ارمغان می آورد، بنابراین می تواند روشی مؤثر و مناسب در جهت کاهش شرایط نامطلوب آب و هوایی برای ساکنین و متعاقباً پیشبرد اهداف پایداری محیطی، بشمار آید؛ جداره های زنده از طریق رطوبت زنی، باعث افزایش رطوبت محیط و از طریق سایه اندازی و خلق یک لایه محافظاقلیمی و تولید هوای خنک، باعث کاهش دما می گردند. میزان رطوبت و دما، در خلق شرایط مطلوب و مناسب محیطی در شهر و همچنین در عملکرد زیست محیطی ساختمانها و متعاقباً در تأمین پایداری محیطی، تأثیر بسزایی دارند. بر این اساس، بررسی راهکار مؤثر و کارای جداره زنده در جهت برقراری شرایط مطلوب، به خصوص در اقلیم گرم و خشک که بیشتر از 63 درصد سطح خشکی را فراگرفته و ساکنین آن با شرایط نامطلوب آب و هوایی از لحاظ رطوبت و دما مواجه اند، حائز اهمیت می باشد. در این راستا، این مقاله به بررسی تأمین آسایش اقلیمی ساکنین و گسترش پایداری محیطی در منطقه گرم و خشک به روش گیاه کاری در نمای ساختمان می پردازد

کلیدواژه ها:

جداره زنده ، اقلیم گرم و خشک ، پایداری محیطی