پیشنهاد جایگزینی تدریجی سیستمهای خورشیدی-حرارتی با مصرف گاز طبیعی در ساختمانهای مسکونی در برنامه ریزی بلند مدت انرژی ایران

در این مطالعه ابتدا مقدار مصرف حاملهای مختلف انرژی کشور از سال 1373 تا سال 1390 از ترازنامه انرژی کشور استخراج شده و سپس برای 20 سال آینده پیشبینی شده است. سال 1390 به عنوان سال پایه در نظرگرفته شده و با استفاده از ترازنامه انرژی کشور در سال 1390 سیستم انرژی کشور را مدل کردهایم. برای انجام یک برنامه ریزی بلند مدت فرض میکنیم مدل سیستم انرژی کشور برای 20 سال آینده تغییر نکند و همانند سال 1390 باشد. با هدف کاهش وابستگی به سوختهای فسیلی و استفاده از منابع تجدیدپذیر و مزایای فراوان آنها و با توجه به پتانسیل بالای انرژی خورشیدی در ایران، با معرفی انواع سیستمهای حرارتی-خورشیدی پیشنهاد کردیم که در سال 1410 معادل 5 میلیون بشکه نفت خام به سهم تولید انرژی سیستمهای خورشیدی-حرارتی در منازل مسکونی کشور اضافه و به همان مقدار از مصرف گاز طبیعی در منازل مسکونی کشور کاسته شود. فرض میکنیم این طرح جایگزینی طی یک برنامه ریزی 20 ساله و هر سال به مقدار 5 درصد اجرا خواهد شد. به کمک نرم افزارLEAPشبیه سازی انجام گرفت و ترازنامه انرژی سال 1410 بدست آمد. طرح پیشنهاد شده از نظر اقتصادی، زیست محیطی و کاهش هزینههای اجتماعی مورد مطالعه و تحلیل قرار گرفت که مشاهده نمودیم جایگزینی تدریجی گاز طبیعی با سیستمهای خورشیدی- حرارتی در منازل مسکونی طی 20 سال آینده علاوه بر کاهش وابستگی کشور به سوختهای فناپذیر فسیلی موجب کاهش قابل توجهی در انتشار گازهای آلاینده و هزینه های اجتماعی می شود

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی بلندمدت انرژی ، حامل انرژی ، ترازنامه انرژی ، سیستمهای خورشیدی -حرارتی ، نرم افزارLEAP