مساله اعتبار گرایی نزد سقراط و علامه طباطبایی
محل انتشار: چهارمین همایش ملی اخلاق و آداب زندگی
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 502
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ETHICS04_044
تاریخ نمایه سازی: 25 بهمن 1394
چکیده مقاله:
مفهوم اعتبار از جمله مفاهیم کلیدی در فلسفه اخلاق است. در حوزه ی اخلاق اسلامی ارائه ی نظریه ی اعتباریات توسط علامه طباطبایی ابداع ویژه ای محسوب می شود که رویکرد فیلسوفان به اخلاق را تحت تاثیر قرار داده. در این جستار ضمن بررسی دیدگاه علامه و سقراط در باب اعتبارسازی به کنکاش در باب معنای اعتبار نزد این دو فیلسوف خواهیم پرداخت و تبیین خواهیم نمود که هر دوی این فلاسفه به نوعی به اعتبارگرایی اخلاقی انسان معتقدند. بدین بیان که در هر دو دیدگاه اخلاق ورزی و ظهور فعل اخلاقی موخر از فعالیت ادراکی است. تا فعالیتی ادراکی به ظهور نرسد اخلاق و فعل اخلاقی فعلیت نخواهد یافت. این فعالیت را به نحو کلی می توان خوب انگاری یا ادراک و اعتبار حسن در افعال دانست. همچنین بدین نتیجه رهنمون خواهیم شد که اولاً سقراط گرایش به این امر دارد که تمامی اصول اخلاقی را اموری ثابت تلقی کند، در حالی که علامه لایتغیر بودن این اصول را نمی پذیرد؛ دوم آن که اعتبارگرایی نزد سقراط (به روایت افلاطون) امری است که صرفا در حوزه اخلاق صورت می گیرد، اما در اندیشه ی علامه طباطبایی اعتبار از شمول بیشتری برخوردار است و شامل اخلاق و فقه و حقوق می گردد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمد عنبرسوز
دانشجوی دکتری فلسفه دانشگاه تبریز
مسعود امید
دانشیار گروه فلسفه دانشگاه تبریز
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :