انرژی اتمی و بایسته های اخلاقی آن

آنچه در پی خواهد آمد تبیین چگونگی ارتباط ضروری بین به کارگیری انرژی اتمی و بایسته های اخلاقی است. هر فعلی که متصف به یکی از این هفت مفهوم؛ خوب یا بد، صواب و خطا، باید و نباید و وظیفه بشود اخلاقاً الزامی خواهد بود و یک بایسته اخلاقی به شمار خواهد رفت. فرض بر این است که علم و اخلاق و از آن نمونه، انرژی اتمی و اخلاق نمی تواند گسسته و جدای از هم باشد. عوامل و بسترهایی در طول تاریخ و در حال حاضر وجود دارد که این موضوع را پدید آورده است؛ گسست رابطه علم و اخلاق در غرب، کشتار مردم هیروشیما و ناکازاکی و بحران محیط زیست فعلی، عوامل و بسترهایی است که در طول تاریخ و در حال حاضر، موضوع یادشده را پدید آورده است. با دید اخلاق هنجاری و با عنایت به نظریه غایت گروی می توانیم بگوییم به کارگیری انرژی اتمی هم آثار مثبت دارد و هم ممکن است آثار منفی داشته باشد. با دید اخلاق توصیفی؛ اخلاق اسلامی، نیز می توانیم بگوییم که به کارگیری انرژی اتمی بدون درنظر گرفتن اصول و قواعد اخلاق اسلامی میسر نیست و گرنه غیراخلاقی خواهد بود بنابراین ها، به کارگیری انرژی اتمی لازمه اش، پای بندی به الزامات و بایسته های اخلاقی است.

کلیدواژه ها:

انرژی اتمی ، اخلاق ، اخلاق هنجاری ، اخلاق اسلامی ، بایسته های اخلاقی