شناسایی ملکولی گونه های استرپتومایسس دارای خواص آنتی باکتریال بر اساس ژن 16 به روش شبه آشیانه ای SrDNA

سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 408

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

FCNFM01_087

تاریخ نمایه سازی: 2 تیر 1397

چکیده مقاله:

مقدمه : یکی از روشهای دقیق شناسایی گونه های باکتریایی تکنیک های مولکولی است . با توجه به اینکه تستهای بیوشیمیایی ومشخصات مورفولوژیک کلنی برای شناسایی دقیق استرپتومایسس زمان بر و مبهم است هدف از این مطالعه شناسایی مولکولی استرپتومایسس با استفاده از پرایمرهای اختصاصی در خاک منطقه گرمساربود . مواد وروش ها : در این مطالعه مقطعی 176 ایزوله جداسازی شد . که پس ازانجام روشهای بیوشیمیایی ایزوله های دارای خواص آنتی باکتریال ایزوله ها با استفاده از کیت تجاری صورت پذیرفت . سپس با استفاده از پرایمرهای اختصاصی و تکثیر ژن DNA شناسایی شدند . استخراج تعیین توالی گردیدند . PCR انجام گرفت و 10 نمونه از محصولات ، (Semi-Nested ) 16 ، به روش SrDNA در 43 جدایه باند اختصاصی PCR 26 ) درصد دارای خواص آنتی باکتریال بود . که پس از انجام /14) یافته ها : از 176 ایزوله بدست آمده 46E تنها 9 باند اختصاصی ایجاد شد . ولی در مرحله بعد از دو پرایمر B و F استرپتومایسس بدست آمد . در مرحله اول با استفاده از دو پرایمرکه به روش شبه آشیانه ای معروف است حساسیت افزایش یافت و در 43 ایزوله باند اختصاصی حاصل شد . بعد از شناسایی 10 جدایه ، B ومنتخب دارای فعالیت آنتی باکتریال انتخاب شد . پس از تعیین سکانس تمامی جدایه ها متعلق به جنس استرپتومایسس بودند ولی بدلیل گونه جدیدی شناسایی نشد . (NCBI) قرابت بالای نتایج سکانس های حاصل با سکانس های ثبت شده در بانک جهانی ژن نتیجه گیری : در حال حاضر بهترین روش برای شناسایی گونه های جدید از نمونه های مختلف خاک روش مولکولی است . استفاده از ژن 16 که یکی از محافظت شده ترین ژن های سلولی با حداقل تغییرات در تمام سلول هاست روشی کارآمد درشناسایی سویه های s rDNA جدید استرپتومایسس می باشد . یافته جالب توانایی بالای روش شبه آشیانه ای در شناسایی مولکولی استرپتومیستها بود . جهت شناساییسویه های بومی جدید نمونه های بیشتری باید مورد بررسی قرار گیرد

نویسندگان

زهرا ایزدخواه

کارشناسی ارشد گروه بیوتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغان، دامغان، ایران

مهدی عسکری بدویی

گروه میکروبیولوژی، داشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار، گرمسار، ایران

زرین تاج علیپور

گروه خاک شناسی،دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغان، دامغان، ایران