چالش های مرتبط با کود در استان گلستان

با افزایش روز افزون جمعیت کره زمین، نیاز به غذا بویژه محصولات کشاورزی افزایش می یابد. افزایش تولیدات کشاورزی به منظور رفع نیاز غذایی بشر طارزی ق افزایش سطح زیر کشت و افزایش تولید در واحد سطح، امکان پذیر است . برای نیل به خودکفایی در تولید محصولات کشاورزی لازم است میزان عملکرد در واحد سطح، بیشتر از میزان فعلی افزایش یابد. مصرف صحیح و متناسب انواع کودها، مهمترین و اساسی ترین راه حفظ واصلاح شرایط حاصلخیزی خاک، افزایش میزان عملکرد محصولات کشاورزی و دستیابی به کشاورزی پایدار می باشد. از طرفی توجه به کشاورز ی پایدار به منظورحفظ محیط زیست و تأمین نیازهای جامعه از نظر مواد غذایی ضروری است. استان گلستان با مساحت 20380/7 کیلومتر مربع در شمال ایران، یکی از قطب های اصلی تولیدات کشاورزی بوده و تقریبا هر ساله به همراه استان های فار س و خوزستان در صدر تولیدکنندگان زراعی و صنعتی قرار دارد. این تحقیق به بررسی وضعیت کود در استان ، چالش های مهم در زمینه تولید ، توزیع و مصرف کود و تاثیر آن بر تولیدات کشاورزی استان پرداخته است. آمار ها و داده های به ک ار رفته در ای ن پژوهش مربوط به سال های 1375 تا 1388 می باشد. متوسط نسبت بین عناصر غذایی کودی نیتروؤن ، فسفر و پتاسیم در استان 100 ، 48 و 13 است. که البته در سال های اخیر با توجه به کمبود کود های پتاسیمی مقدار این نسبت به شدت در حال تغییر است در کشاورز ی پایدار تأکید بر جایگزینی کودهای آلی و ضایعات کشاورزی با قسمتی از کودهای شیمیایی شده ومصرف کودها نیز مطابق با نیاز گیاه و پتانسیل تولید در حد بهینه می باشد، بدین ترتیب میزان خسارات و یا اثرات منفی بر منابع طبیعی و محیط زیست کاهش می یابد. در این مقاله نیز سعی گردیده تا وضعیت استان گلستان از زوایای مختلف در خصوص مسایل مربوط به کود بررسی گردد.

کلیدواژه ها:

کود ، استان گلستان ، مشکلات