بازتاب اشغال بوشهر در تحولات سیاسى شیراز

بوشهر و فارس در طول تاریخ، یک سرنوشت مشترک تاریخى داشته اند و همواره شرایط هر کدام بر دیگرى تأثیر گذار بوده است. تا نیمه ى عصر قاجار بوشهر به طور رسمى، بخشى از قلمرو سیاسى فارس بزرگ به حساب مى آمد. هم زمان با تحولات جهانى در آغاز قرن بیستم،بخش هاى جنوبى کشور به دلیل مجاورت با خلیج فارس از اهمیت فزاینده اى بر خوردار شد و در معرض توجه و دخالت هاى روز افزون دولت هاى خارجى به ویژه انگلیس قرار گرفتند.جنگ جهانى اول در شرایطى رخ داد که دولت ایران از لحاظ سیاسى به هیچ یک از دو طرف جنگ وابسته نبود و موضع بى طرفى اعلام کرده بود. سواحل و کرانه هاى خلیج فارسمتأثر از این رویداد و به عنوان یکى از میدان هاى اصلى جنگ جهانى شناخته شد. به همین سبب بوشهر و فارس در جنگ جهانى اول بیش از بخش هاى دیگر تحت فشار سیاست و دخالت هاىانگلیس قرار گرفت و صحنه ى حضور و اشغالگرى ناوگان ها و نظامیان انگلیسى بود. اشغال بوشهر در شرایط ضعف و ناتوانى دولت مرکزى و از هم گسیختگى حاکمیت سیاسى رخ داد و به ناچار نیرو هاى مردمى با امکانات اولیه، مسئولیت دفاع از استقلال و تمامیت ارضى کشور را بر عهده گرفتند و صحنه اى درخشان و ماندگار از جلوه هاى حضور فداکارانه ومشارکت قشر هاى مختلف در دفاع از کشور را ترسیم کردند. اشغال بوشهر و نهضت مقاومت مردم در برابر اشغالگران، بازتاب و تأثیرات متعددى در بخش هاى مختلف کشور به ویژه شیرازداشت که موضوع بررسى حاضر است. شیراز به عنوان نقطه ى ثقل جنوب کشور در مقاطع تاریخى؛ جنبش تنباکو و انقلاب مشروطیت نقشى پیشگام و در تراز ملى ایفا کرد و در شرایط اشغال بوشهر به سرعت واکنشنشان داد که در ادامه به آن پرداخته مى شود. نکته ى قابل تأمل این که بررسى جزییات وقایع و درک دقیق روند حوادث نیازمند دسترسى کامل به منابع و مآخذ کافى در این زمینه است.اما متأسفانه به دلیل کمبود و پراکندگى مآخذ مربوط، کنکاش و بررسى دقیق در این زمینه با مشکلات و دشوارى فراوان روبروست.