نیروى پایدارى جنوب فارس (دشتستان) در جنگ بین الملل اول به فرماندهى شهید میرزا محمد خان برازجانى (غضنفرالسلطنه)

از آن روز که غضنفرالسلطنه برازجانى سردار قیام ملى جنوب ایران علیه استعمار انگلیس و حکمران دشتستان، سایر رؤسا و خوانین وطن پرست دشتستان و تنگستان را به شهر برازجان فر اخواند و در شهر برازجان از زایر خضرخان اهرمى و رییس على دلوارى و شیخ حسین عربدموخ چاه کوتاهى خواست که علیه تجاوزات دولت استعمارگر بریتانیا، جبهه اى متحد تشکیل دهند و هر یک از اعضاء این ائتلاف تعهد کنند که در برابر دشمن متجاوز به خاک مقدس ایرانتا سرحد جان ایثار نمایند سه سال مى گذشت؛ سال هایى پر حادثه و مقرون به پیروزى و شکست. در این ایام هنوز بیش از 43 روز از آغاز نبرد علیه استعمار نگذشته بود که رییس على دلوارى بهدست یکى از همراهان تنگستانى خود ترور شد و به شهادت رسید. غضنفرالسلطنه که از توان نظامى، اندیشه ى سیاسى و قدرت اقتصادى بسیار بالایى برخوردار بود و در واقع مغز متفکروطن پرستان جنوب ایران به شمار مى رفت و از روزهاى نخستین حکومت خود یعنى از سال 1324 قمرى، 1285 خورشیدى برابر 1906 میلادى به روایت اسناد کتاب آبى همواره علیه منافعدولت انگلیس اقدام مى کرد. وجاهت ملى و شخصیت کم نظیر ایشان در ثبات رأى و پایدارى در برابر استعمار گران، زمینه ى اقدامات جداگانه اى را علیه ایشان فراهم کرده بود. چنان که دوماه قبل از اشغال بندر بوشهر به دست نیروى مهاجم انگلیسى، خوانین وابسته هم چون حیدر خان حیات دارودى و اسماعیل خان شبانکاره، دوستان ساحلى انگلیس ها که وابستگى خود را قبلاً نیزبارها به اثبات رسانیده بودند به وساطت مستر مگر دیچ، رییس انگلیسى تلگراف خانه ى کازرون و با کمک هاى مادى کنسولگرى بوشهر و دریافت سلاح از وابسته ى نظامى کنسولگرى بوشهردر شمال دشتستان به موازات رودخانه ى دالکى جنگى تمام عیار علیه غضنفرالسلطنه به راه انداختند.