پند های دینی تربیت فرزندان در کتب ادبی دررساله الادب الوجیز للولد الصغیر، قابوسنامه،گلستان و بوستان

تربیت صحیح فرزندان یکی از بزرگترین و مهمترین الطاف خداوند است که سبب خوشبختی و سعادتمندی خانواده می شود، به همین دلیل در دین اسلام توجه خاصی به این مساله شده است. کودک باید به خوبی تحت سرپرستی و تربیت مربیان قرار گیرد تا استعدادهای او شکفتهو تربیتش کامل شود و به مراحل والای انسانی دست یابد.در این زمینه پند و اندرز نقش بسزایی دارد، تمایل به تربیت ، از راه نصیحت سابقه ای کهن دارد؛ بعلاوه نتایج و بازخورد های مثبت تری از اجبار و سایر روشهای تربیتی دیگر دارد ،به همین دلیل بزرگان همیشه کوشیده اندکه نسل جدیدشان، راه و رسم زندگی را از طریق پند و اندرزهای ارایه شده توسط آنان بیاموزد و راه رستگاری و کمال را بیابد. در این مقاله سعی شده است که تاثیر پند و اندرز در تربیت دینی فرزندان ،با نگاهی به قرآن و احادیث و روایات پیامبر و ایمه و در آثاری چون رسالهالادب الوجیز للولد الصغیر، قابوسنامه، گلستان و بوستان بررسی شود.

کلیدواژه ها:

تربیت دینی ، فرزندان ، رساله الادب الوجیز للولد الصغیر ، قابوسنامه ، گلستان و بوستان