مدل سازی فازی سیستم های غیرخطی به قصد تحلیل پایداری و تخمین ناحیه جذب به کمک تابع لیاپانوف تکه ای- درجه دو

در این مقاله ساختاری جهت مد لسازی فازی سیستم های غیرخطی با استفاده از مدل فازی Takagi-Sugeno ارائه می شود که خطای مدل سازی را نیز به طریقی که برای هدف تحلیل پایداری سیستم مناسب باشد در بر می گیرد. الگوریتمی ارائه می شود که پارامترهای مدل فازی را به صورت خودکار چنان محاسبه می کند که خطای مدل سازی از یک حد دلخواه از پیش تعیین شده کمتر شود.بر اساس مدل معرفی شده، تحلیل پایداری بر اساس کاندید تابع لیاپانوف تکه ای- درجه دو انجام می پذیرد و قیود لازم برای پایداری نمایی مبدأ سیستم غیرخطی به شکل مجموع های از نامعادلات ماتریسی خطی استخراج می شود. از حل مجموع نامعادلات حاصل، تابع لیاپانوف بدست آمده و تخمینی برای ناحیه جذب مبدأ سیستم غیرخطی بدست می آید. مثالی ارائه می شود که کلیه روش های ارائه شده در این مقاله را به روشنی نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

تابع لیاپانوف تکه ای- درجه دو ، تحلیل پایداری ، سیستم های غیرخطی ، مدل سازی فازی ، ناحیه جذب