نقش عملیات آبخیزداری انجام شده در ایجاد جاذبه های سیاحتی و تفرجگاهی (نمونه موردی آبخیز شمال و جنوب شهر زنجان)

جوهر وجودی انسان با ظرفیت هاو پتانسیلی معلوم آفریده شده است و هدف از توسعه ایجاد محیطی است که در آن همه مردم بتواند ظرفیت ها و توانایی های خود را بسط دهندو همچنین قادر بانشد فرصت هایشان را برای نسل های آینده گسترش دهند، اساس توسعه انسانی یک تصدیق جهانی است که هر شخص در زندگی خود ادعا می کند. افزایش جمعیت و عدم توجه به حفظ و توسعه منابع طبیعی منجر به وارد امدن خسارات و لطمات فراوانی به میط زیست میگردد. با توجه به این دست اندازی و تخریب منابع طبیعی بدون توجه به مسائل زیست محیطی، در چند ساله اخیر دست اندرکاران مسائل توسعه را به فکر ارائه راه کارهای جهت تعدیل و تخفیف این نارسائی نموده است. شهرزنجان یکی از کانون های جمعیتی کشوراست که به طبع تحولات سیاسی، اجتماعی، اقتصادی حادث شده . درچند سال اخیر با افزایش جمعیت و مهاجرپذیری بالایی مواجه بوده است ، ولی در مقابل افزایش جمعیت، ناکافی بودن فضای سبز شهری و کاهش سرانه آن، سلامت روحی و روانی ساکنان این شهر را با مشکل مواجه نموده است. شهرنشینی نیازهایی را به همراه دارد و یکی از این نیازها، برخورداری شهرنشینان از فضای سبز و کانون های تفریحی و سیاحتی است تا مردم شهر نشین در ایام فراغت به سبب زندگی در شهر از این کانون ها بهره مند گردند. شهر زنجان با جمعیت شهر نشین درحال افزایش خود با کمبود پارک و فضای سبز روبروست و هر روزه مردم شهر نیاز شدیدی به برخوردار شدن از این مهم را در خود احساس می نمایند و اگر در اینده نزدیک به این موضوع مهم و حیاتی توجهی نشود ، شهر زنجان بامشکلات عدیده ای روبرو خواهدشد. مدیریت آبخیزداری سازمان جهاد کشاورزی استان زنجان از سال 1375، در شمال و جنوب شهر زنجان جهت جمع اوری آبهای هرز، کنترل جریان شدید سطحی، بالا برودن میزان پوشش درختی، تلطیف هوای شهر، کنترل وجلوگیری از سیل و استفاده بهینه از طبیعت در اوقات فراغت، پروژه ابخیز شهری شمال و جنوب شهر زنجان را به اجرا در اورده است. تا این عملیات نقطه عطفی برای شناساندن اهمیت عملیات ابخیزداری به مردم و ترویج فرهنگ این عملیات مهم باشد.