ارتباط متابولیت های خونی با وزن بدن در مرغ های مادر گوشتی بعد اوج تولید

انتخاب ژنتیکی مرغ های مادر گوشتی برای بهبود صفاتی مانند وزن بدن، بازده ماهیچه ی سینه و بازدهی مصرف خوراک در صنعت تا حدی با موفقیت روبرو بوده، اما کاهش قابلیت تولیدمثل مرغ مادرگوشتی مانند تاخیر در بلوغ جنسی و کاهش باروری را به همراه داشته است. با در نظر گرفتن اینکه اغلب تغییرات مرتبط با کاهش تولید و افزایش وزن پس از سن 45 هفتگی در گله های مادر گوشتی صورت میپذیرد، هدف این پژوهش، مطالعهی همبستگی پروفیلهای لیپیدی با افزایش وزن بدن بعد از اوج تولید در مرغهای مادر گوشتی بود. در پژوهش حاضر 20 قطعه مرغ مادر گوشتی با میانگین وزنی یکسان که تحت شرایط محدودیت غذایی بر اساس راهنمای مدیریتی کاتولوگ راس 308 پرورش یافتند از 47 تا 55 هفتگی هر 2 هفته یکبار خونگیری شد. وزن مرغها به صورت هفتگی اندازه گیری میشد. برای اندازهگیری غلظت پروفیل لیپیدی پلاسما (کلسترول، تریگلیسرید، لیپوپروتئین با دانستیه کم LDL، لیپوپروتئین با دانسیته بالا HDL و گلوکز)، نمونه خون از سیاهرگ زیر بال جمعآوری شد. فراسنجه های غلظت کلسترول، تریگلسیرید، LDL، HDL با روش اسپکتروفوتومتری و غلظت گلوکز با روش الکتروشیمیایی اندازهگیری شد. نتایج پژوهش حاضر نشان میدهد وزن بدن با غلظت کلسترول P<0/001)، (r=0/42، تری گلیسرید P<0/001)، (r=0/37 و P<0/001) LDL، (r=0/27 همبستگی مثبت نشان داد؛ در حالی که وزن بدن با غلظت HDL همبستگی منفی دارد P<0/001)، .(r=-0/42 همچنین وزن بدن با غلظت گلوگز همبستگی مثبت نشان داد P<0/001)، .(r=0/55 به طور کلی نتایج این پژوهش نشان داد که با افزایش سن، وزن مرغهای مادر گوشتی افزایش می یابد که توام با افزایش گلوکز، تری گلیسرید، LDL و کلسترول همراه میباشد. بنابراین میتوان با ردیابی تغییرات صورت گرفته در پروفیلهای لیپیدی بعد از اوج تولید، راهکارهای مناسب تغذیه ای و فیزیولوژی برای جلوگیری از افزایش وزن بدن اتخاذ کرد.

کلیدواژه ها:

پروفیلهای لیپیدی ، وزن بدن ، مرغ مادر گوشتی ، پیک تولید ، سن