پاسخ زراعی پنبه به باکتریهای تحریک کننده رشد و سطوح مختلف نیتروژن

آزوسپیریلوم و ازتوباکتر از شناخته شده ترین باکتریهای تحریک کننده رشد گیاه (PGPR) هستند که اثرات مثبت آنها بر رشد و عملکرد گیاهان مختلف در مطالعات زیادی مشاهده شده است. این باکتریها از ویژگیهای مختلفی برخوردار هستند که تثبیت بیولوژیکی نیتروژن یکی از مهمترین آنهاست. در این تحقیق مزرعه ای، تاثیر کود بیولوژیک نیتروکسین به صورت بذرمال، دو مقدار مختلف اختلاط با آب آبیاری و تاثیر توام آنها بر صفات کمی پنبه در سه سطح صفر، 31 و 62 کیلوگرم در هکتار نیتروژن در استانهای گلستان و مازندران بررسی گردید. نیتروکسین حاوی ترکیب مساوی از باکتریهای آزوسپیریلوم و ازتوباکتر میباشد. نتایج نشان داد که مصرف نیتروژن و نیتروکسین به طور معنی داری عملکرد و بعضی از اجزای عملکرد پنبه را افزایش میدهد. در استان مازندران، نیتروژن تا سطح 31 کیلوگرم در هکتار منجر به افزایش معنیدار محصول پنبه شده، اما در استان گلستان با مصرف 62 کیلوگرم در هکتار افزایش معنیدار در عملکرد کل به دست آمد. در غالب صفات، کاربرد نیتروکسین اثرات معنیداری را نسبت به تیمار شاهد نشان داد. بیشترین محصول در هر دو استان، از اثر متقابل بذرمال و اختلاط با آب آبیاری نیتروکسین به مقدار 10 لیتر در هکتار بهدست آمد. اثر متقابل نیتروژن و نیتروکسین بر بعضی از صفات کمی پنبه معنیدار بود. در استان مازندران، اثر متقابل سطح کودی 62 کیلوگرم در هکتار نیتروژن + بذر مال و 10 لیتر در هکتار نیتروکسین دارای بیشترین محصول بود، اما در استان گلستان این برتری با سطح کودی 31 کیلوگرم در هکتار نیتروژن در همان تیمار مذکور نیتروکسین بهدست آمد.

کلیدواژه ها:

آزوسپیریلوم ، ازتوباکتر ، PGPR