اثر تنظیم کننده رشد تیدیازیرون بر باززایی مستقیم لاله واژگون ( Fritillaria imperialis L)

جمعیت لاله واژگون ) Fritillaria imperialis L. ( که خواستگاه آن ایران است در حال انقراض میباشد. بدین منظور برای جلوگیری ازانقراض آن پژوهشی به صورت طرح کاملاً تصادف با تیمارهای محیط کشت پایه MS همراه با غلظتهای TDZ 1/2 و ا میلی- ،1/22 ،1(گرم در لیتر( با چهار تکرار در سال 1331 در دانشگاه رامین اهواز انجام گردید. پیازهای مادری از منطقه کوهرنگ واقع در استانچهارمحال و بختیاری جمعآوری گردید. بعد از گندزدایی سطحی سوخ و ریزنمونه با الکل اتیلیک 01 درصد و هیپوکلریت سدیم 2 درصد، ریزنمونههای فلس در محیطهای کشت فوق قرار گردید و شاخصهای تعداد و قطر سوخچه، تعداد شاخساره و تعداد ریشه پس از 8 هفته مورد بررسی قرار گرفت. در محیط کشت باززایی مستقیم )بدون فاز کالوس( ریشه نیز تولید گردید و بنابراین سوخچههای تولید شده به محیط کشت ریشهزایی منتقل نگردیدند. نتایج نشان داد بالاترین تعداد سوخچه و قطر سوخچه در محیط کشت حاوی0/5 میلیگرم درلیتر TDZتولید گردید. همچنین نتایج نشان داد بالاترین تعداد شاخساره و ریشه به ترتیب 13/4و6/5 عدد در محیط کشت حاوی0/25میلیگرم در لیتر TDZ مشاهده گردید. نتایج ما نشان داد استفاده از تکثیر درون شیشهای، نقش مهمی در جلوگیری از انقراض لاله واژگون دارد.

کلیدواژه ها:

باززایی ، تنظیم کننده رشد ، تیدیازیرون ، درون شیشه ای ، لاله واژگون ) Fritillaria imperialis L