انواع مختلف سرمایه فکری وروشهای اندازه گیری آن

در اقتصاد دانش محور، از سرمایه فکری به منظور ایجاد ارزش برای سازمان استفاده می شود. امروزه شاهد رشد سرمایه های فکری، به عنوان یک ابزار مؤثر برای افزایش رقابت شرکت ها هستیم و این امر موجب افزایش اهمیت سرمایه فکری به عنوان مقوله ای پژوهشی و اقتصادی شده است. سرمایه فکری، آن بخش ازکل سرمایه یادارایی شرکت است که مبتنی بردانش بوده وشرکت،دارنده ومالک آن به شمار می آید.در یک تقسیم بندی کلی سرمایه ی فکری شامل سه بخش است، که سرمایه ی انسانی، سرمایه ی ساختاری (سازمانی)و سرمایه ی مشتری (ارتباطی) نام دارند.سرمایه های فکری در بر گیرنده مجموعه ای از منابع ارزش غیر فیزیکی است و مواردی مانند قابلیت های کارکنان، منابع موجود در درون سازمان و مسیر های عملیاتی در دسترس که همگی بر روی قابلیت رقابت پذیری سازمان تأثیر می گذارد را شامل می گردد.از آنجایی که IC ماهیتی نامشهود دارد، اندازه گیری آن مشکل محسوب می شود. مححقان در سالهای گذشته مدلهای متعددی را برای اندازه گیری سرمایه فکری ارائه کرده اند که برخی از این شیوه ها به صورت پول و برخی دیگر غیر پولی هستند

کلیدواژه ها:

سرمایه فکری ، سرمایه انسانی ، سرمایه ساختاری ، سرمایه مشتری