تحلیل نقش معماری روستاهای سیستان بر توسعه گردشگری روستایی

شکل کلی معماری روستایی از سنت عامیانه که همان سنت بلاواسطه است که در بطن فرهنگ مردمی جریان دارد و به گونه های معنوی و مادی و متاثر از نیازها و ارزش های مربوط به آنها و بالاخره به پیروی از رنج ها و شادی ها و آرامش های انسان شکل می گیرد، چرا که شناخت معماری روستایی عموما با رویکرد اقلیمی و عملکردی همراه است، و سیستان یکی از همان مناطقی ست که اقلیم بسیار روی معماری روستا خصوصا مساکن آن ها تاثیر گذاشته است چرا که سیستان با توجه به موقعیت جغرافیایی جز مناطق گرم و خشک ایران محسوب می شود و سبک معماری منطقه تاثیر پذیر از آب و هوای این منطقه بوده، چرا که اگر به معماری مناطق گردشگری سیستان توجه کنیم سبک معماری آن به صورت گنبدی بوده است و مصالح آن برگرفته از طبیعت بوده است و بیشتر از خشت و گل استفاده شده است که این ابتکار در خنک و یا گرم نگه داشتن خانه موثر بوده است و همچنین جهت قرار گیری خانه ها یک سبک معماری خاصی را طلب می کرده است از جمله ی این جاذبه ها که معماری روستایی خاصی را نشان می دهد شهر سوخته، دهانه ی غلامان و همچنین کوه خواجه که نماد فرهنگ و معماری خاص سیستان را نمایان می کرده است و این سبک مورد توجه بسیاری از معماران داخلی و خارجی بوده است، اگر چه با گذشت زمان و پیشرفت تکنولوژی این سبک معماری به دست فراموشی سپرده شده است ولی در بعضی از این مناطق می توان این سبک را مشاهده کرد. این پژوهش از نو توصیفی – تحلیلی است و از روش کتابخانه ای و اسنادی استفاده شده است، که هدف از این پژوهش این است که تاثیر معماری روستایی را بر توسعه گردشگری سیستان مورد توجه قرار داده و همچنین نوع معماری سیستان را با توجه به نوع آب و هوا و موقعت جغرافیایی مورد بررسی قرار داده ام، و در آخر پیشنهاداتی در زمینه ی معماری روستایی و حفظ هویت فرهنگی و معماری روستایی بیان شده است.

کلیدواژه ها:

معماری روستایی ، ، فرهنگ ، گردشگری سیستان ، سبک معماری ، شهر سوخته ، دهانه ی غلامان ، کوه خواجه ، سیستان