ارزیابی طرح های بهسازی وعمران روستایی در توسعه کالبدی نقاط روستایی سیستان

سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 815

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

FNSSRD03_145

تاریخ نمایه سازی: 10 شهریور 1393

چکیده مقاله:

بهسازی را می توان شرایط مناسب وفراهم نمودن بستری شایسته برای زندگی سالم ومولد در روستا دانست چرا که باعث بهبود عملکرد سیستم روستا می شود، که البتهبهسازی را می توان، توان بخشیدن دوباره، توانمند کردن معنا کرد، که به منظور ابقاء و بهبود کالبد و فضای بافت در کوتاه مدت صورت می گیرد، در واقع بهسازی زمانی انجام می شود که فرسودگی نسبی فضا از لحاظ عملکردی حادث شده است. بهسازی تلاشی است برای بهبود کیفیت زیست بومی روستاییان با بهینه سازی ساختار فرهنگی – کالبدی جوامع روستایی که در راستای ساماندهی فرآیند توزیع عادلانه خدمات زیربنایی و تسهیلات رفاهی در سطح محلی. بافت کالبدی روستاهای ایران ضمن برخورداری از ارزش های معماری همانند سادگی و بی پیراگی، دارای الگوی بصری و زیباشناختی، انطباق با محیط طبیعی، هماهنگی با عملکرد زیستی و معشتی، استفاده از مصالح بوم آورد و دانش بومی است. در این میان بافت کالبدی برخی از روستاهای کشور بدلیل برخورداری از ویژگی های خاص معماری، تاریخی و فرهنگی به عنوان میراثی ارزشمندو بجای مانده از نیاکان ما بشمار می رود و مهمترین ضرورت توجه به بافت کالبدی توجه به فرسودگی است که امروزه به دلایل مختلفی دچار آسیب شده است. همانطور که توضیح داده شد، بهسازی زمانی صورت می گیرد که آن مکان به عنوان یک اثر تاریخی- فرهنگی و منحصر به فردی باشد ، در منطقه سیستان روستای قلعه نو با بافت کالبدی و تاریخی و همچنین رویدادهای مهمی که در زمان های گذشته رخ داده است به عنوان یک اثر تاریخی - فرهنگی شناخته شده است و بهسازی آن از تاریخ 1383 شروع شد و تا 1386 طول کشید و همچنین موزه سیستان که به نوبه ی خود یک اثر تاریخی شناخته شده است به عنوان یکی از آثار بوده است که طرح بهسازی بر روی ان پیاده شده است. این پژوهش از نوع توصیفی – تحلیل است که از روش کتابخانه ای- و اسنادی استفاده شده است و این پزوهش در راستای شناسایی مکانهایی که طرح بهسازی در آنها صورت گرفته و چه تاثیری در کالبد و عمران روستا گذاشته است و درآخر پیشنهاداتی در این زمینه ارائه شده است.

نویسندگان

حمید حیدری مکرر

استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه زابل

لیلی نغزعلی

دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی روستایی، دانشگاه زابل

مریم دهمرده

دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی روستایی، دانشگاه زابل

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :