رابطهی سبک های فرزندپروری و هوش هیجانی با انگیزش پیشرفت تحصیلی در دانشآموزان پسر دبیرستانهای اصفهان

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه ی سبک های فرزندپروری و هوش هیجانی با انگیزش پیشرفت تحصیلی نوجوانان پسر بود . روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود . حجم نمونه مورد مطالعه 288 دانش آموز پسر مقطع دبیرستان بود که به روش تصادفی خوشهای چندمرحلهای از بین دو دبیرستان ناحیه 4 و 0 آموزش و پرورش شهر اصفهان انتخاب شدند وپرسشنامه های هوش هیجانی و انگیزش پیشرفتتحصیلی توسط دانش آموزان و پرسشنامه های سبک های فرزندپروری توسط مادران تکمیل شد. در تحلیل دادهها از آزمون همبستگی و تحلیل رگرسیون گام به گام استفاده شد. نتایج تحلیل نشان داد، از بین عوامل خانوادگی و فردی، به ترتیب سبک مقتدرانه و هوش هیجانی تبیین کننده های معناداری برای انگیزش پیشرفت تحصیلی پسران می باشند . بنابراین سبک های فرزندپروری و هوش هیجانی نقش بسزایی در انگیزش پیشرفت تحصیلی نوجوانان پسر دارند و مشاوران و نیز والدین نقش بسزایی در این زمینه دارند

کلیدواژه ها:

انگیزش پیشرفت تحصیلی ، سبکهای فرزندپروری ، هوش هیجانی