بررسی اثرات ورزش بر شادکامی و اشتیاق به برقراری ارتباط در زنان افسرده

هدف پژوهش حاضر مطالعه تاثیر ورزش بر شادکامی و اشتیاق به برقراری ارتباط در زنان افسرده بوده است. طرح پژوهش از نوع آزمایشی با پیش آزمون پس آزمون و گروه کنترل بوده است. نمونه مورد بررسی شامل 30 زن افسرده است که بر اساس مصاحبه بالینی ، ملاکهای –تشخیصی DSM-IV-R و مقیاس افسردگی بک تشخیص افسردگی داشتند. این افراد با استفاده از نمونه گیری در دسترس انتخاب و ازلحاظ سن ، وضعیت اجتماعی اقتصادی و عدم ابتلا به بیماری جسمانی و سایر متغیرهای مورد نظر در پژوهش کاملاً همگون بودند. سپس به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده شامل ،پرسشنامه افسردگی، مقیاس شادکامی و مقیاس اشتیاقبرای برقراری ارتباط بوده است. گروه آزمایشی طی یک برنامه ورزشی به طور جمعی به مدت 12 هفته و هر هفته به میزان سه جلسه یکساعته شرکت جستند اما در مورد گروه کنترل هیچ مداخله ای صورت نگرفت. نتایج نشان داد میان گروه آزمایش و کنترل از نظر شادکامی و اشتیاق به برقراری ارتباط تفاوت معنی داری وجود دارد. یعنی میزان اشتیاق و شادکامی در گروه آزمایش نسبت به پیش آزمون و گروه کنترلبه طور معنی داری افزایش یافته است. نتایج حاصل به طور معنی داری در دوره پی گیری تداوم داشته است

کلیدواژه ها:

ورزش ، شادکامی ، اشتیاق ، ارتباط ، زنان افسرده