رابطه بین الگوهای ارتباطی خانواده با تنظیم شناختی هیجان در دانش آموزان دبیرستانی دختر دبیرستان های شهرشیراز

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین الگوهای ارتباطی خانواده با تنظیم شناختی هیجان و تاب آوری انجام شد. طرح پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل دانش آموزان دختر دبیرستانهای شهر شیراز در سال تحصیلی 1392-93 بود که 300 نفر از - آنهابه شیوه نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای به صورت تصادفی انتخاب شدند. ابزار استفاده شده در این پژوهش ،پرسشنامه تجدیدنظر شدهالگوهای ارتباطی خانواده و پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان بوده است. داده های به دست آمده با روش آماری همبستگی و رگرسیون به شیوه همزمان مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. نتایج نشان داد که بین بعد همنوایی الگوهای ارتباطی خانواده با راهبردهای مثبت تنظیمشناختی هیجان رابطه منفی معنادار و با راهبردهای منفی تنظیم شناختی هیجان مثبت معنادار وجود دارد و بین بعد گفت و شنود الگوهایارتباطی خانواده با راهبردهای مثبت تنظیم شناختی هیجان رابطه ی مثبت معنادار و با راهبردهای منفی تنظیم شناختی هیجان رابطه منفی معنادار وجود دارد. همچنین یافته ها نشان داد که الگوهای ارتباطی خانواده دارای قدرت پیش بینی معناداری برای ابعاد تنظیم شناختی هیجان می باشند.

کلیدواژه ها:

تنظیم شناختی هیجان ، الگوهای ارتباطی خانواده ، دانش آموزان دختر