بررسی اثر بخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر ارتقاء رضایت زناشویی

یکی ازجنبه های حیاتی سیستم زناشویی، رضایتی است که همسران در رابطه خویش احساس می کنند. با وجود این، آمار طلاق که معتبرترین شاخص آشفتگی زناشویی است، نشانگر آن است که رضایت زناشویی به آسانی قابل دستیابی نیست. یکی از روش های درمانیموجود، روان درمانی مبتنی بر پذیرش وتعهد است. با توجه به نقش مهم رضایت زناشویی برسلامت روان زوجین، این مطالعه با هدف بررسیاثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش وتعهد بر ارتقاء رضایت زناشویی صورت گرفت. روش تحقیق به صورت نیمه تجربی ازنوع پیش آزمون پس آزمون باگروه کنترل بود. جامعه آماری کلیه کارمندان زن متاهل شهر یاسوج می باشند که با نصب فراخوان ثبت نام نمودند و طی مصاحبه بالینی و اجرای آزمون رضایت زناشویی، 100 نفر که دارای سطح پایین رضایت زناشویی بودند 50 نفر در گروه آزمایش و 50 نفر نیز در گروه کنترل جایگزینی شدند سپس درمان مبتنی بر پذیرش وتعهد در 2جلسه برگزار شد. داده ها با استفاده از تحلیل کواریانس مورد تجزیه وتحلیل قرارگرفت. براساس نتایج حاصله درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر ارتقا رضایت زناشویی و توانایی برقراری ارتباط، توانایی حل تعارض وتحریف آرمانی تاثیرگذار بوده است. با توجه به تاثیرگذاری درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر ارتقا رضایت زناشویی و با توجه به اهمیت رضایت زناشویی در جهت تحکیم خانواده این نوع درمان به طور اختصاصی می تواند برای ارتقا رضایت زناشویی استفاده شود.

کلیدواژه ها:

رضایت زناشویی ، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد