کیفیت انتقال داده‌ها در پروتکل‌های مسیریابی در شبکه‌های حس‌گر بی سیم با سینک متحرک

امروزه موضوع مسیریابی سینک‌های متحرکی که دارای هیچ گونه مسیر از پیش تعریف شد‌ه‌ای نیستند با هدف رسیدن به عملکردهای بهتر از سینک (های) ثابت مورد توجه زیادی واقع شده است. تغییرات غیر منتظره‌ای که سینک (های) متحرک در توپولوژی شبکه ایجاد می‌کنند اگرچه از یک سو سربار زیادی را برای کشف مسیرهای جدید به وجود می‌آورد ولی از سویی دیگر به دلیل استفاده ی بهینه از انرژی گره‌ها، افزایش طول عمر شبکه را به دنبال دارد. هریک از استراتژی‌های موجود، در جهت بهبود مجموعه‌ای از ویژگی‌های مربوط به شبکه‌های حس‌گر بی‌سیم تلاش کرده‌اند با حفظ ویژگی تحرک سینک معیارهای بیشتری را مدنظر قرار دهند. تمرکز اصلی این مقاله بر روی پروتکل‌های مسیریابی موجود با سینک متحرک به منظور بررسی کیفیت انتقال داده‌ها و نقاط قوت و ضعف آن‌هااست. نتایج ارزیابی نشان داد که در اکثر مواقع بهبود یک یا چند ویژگی تأثیر نامطلوبی را بر روی دیگر ویژگی‌ها داشته و در بعضی از مواقع تأثیر منفی بر روی کیفیت انتقال داده‌‌‌ها داشته است.

کلیدواژه ها:

شبکه های حسگر بیسیم ، پروتکل های مسیریابی ، سینک(های) متحرک