کشاورزی پایدار و امنیت غذایی

در مبحث امنیت غذایی سه فاکتور مد نظر قرار میگیرد: 1 غذای مورد استفاده در همه فصول و زمانهای مورد نیاز در اختیار باشد 2 این دسترسی به شیوهای مناسب در اختیار همگان باشد 3 این دسترسی باید به شیوهای مطلوب و مناسب در اندازه و مقادیر مورد نیاز صورت پذیرد. امنیت غذایی یکی از با اهمیتترین - مباحث در عرصه زندگی اجتماعی محسوب میشود و یکی از شاخصهای بسیار با اهمیت محسوب میشود که میتواند نشانگر درجه پیشرفت آن جامعه در عرصه بینالمللی و در قیاس با سایر کشورها باشد.اهمیت مباحث امنیت غذایی از دیدگاه کنوانسیونها و معاهدات بینالمللی پنهان نمانده و در این زمینه فعالیتهای قانونی بینالدولی بسیاری تدوین یافتهاند. در ارتباط با امنیت غذایی عوامل متعددی نقشآفرینی میکنند از جمله عوامل اقتصادی، اجتماعی، کشاورزی و ...، در عرصه کشاورزی به منظور تحقق این هدف بایستی تلاشها و برنامهریزیهای عمدهای صورت پذیرد. زیرا بایستی توجه نمود که به منظور بالا بردن میزان محصولات کشاورزی و دسترسی بیشتر افراد به غذا، به محیط زیست سالم آسیبی وارد نشود به طوری که از آفتکشها و کودهای شیمیایی در ابعاد بالایی استفاده شود و یا استفاده بیرویه از خاک، منجر به فرسایش و تهی گشتن خاک شود. در همین راستا نهادهای قانونگذار بینالمللی فعالیتهایی در زمینه تصویب و اجرای قواعدی در زمینه حفظ منابع طبیعی به عمل آوردهاند.در مقاله حاضر درصدد بیان ضرورت تعادل مابین مفاهیم تهیه غذای مطلوب و کشاورزی پایدار و مناسب با رویکرد ضمانت اجراهای قانونی صورت می گیرد