احیای نقش میدان به عنوان یک فضای عمومی در شهرهای امروزی با نگاهی به پیشینه و هویت تاریخی میدان در شهرهای ایرانی

می توان به جرات گفت شهر های امروزی خسته کننده، غیر انسانی و بی هویت اند که همچون فرزندی به دور از خانه و خانواده به سوی آینده ای نامعلوم گام بر میدارند. شکل گیری شهرهای ایران فاقد اصول مبانی نظری شهرسازی و معماری می باشند و تحت تاثیر تمایلات منابع قدرت، عوامل انسانی و منفعت های شخصی و گروهی عده ای خاص قرار گرفته است. ما دارای تمدنی چند هزار ساله در زمینه معماری و شهرسازی می باشیم لذا می توانیم با تکیه براصول و مبانی معماری و با بازتعریف شاخصه های معماری ایرانی نسبت به اصلاح و تاثیر گذاری بر روند شکل گیری شهرهای معاصر پرداخت. میدان ها از عناصر شکل دهنده شهرهای ایران در معماری سنتی ایرانی بوده اند. لذا با توجه به ناهنجاری غالب بر میادین معاصر شهر-های ایران در این پژوهش بدنبال بازتعریف اصول فراموش شده حاکم بر طراحی میادین ایرانی و تبیین چارچوبی جهت طراحی میادین امروزی بوده ایم. این تحقیق به صورت توصیفی-تحلیلی و با تکیه بر تحقیقات میدانی به قلم نگارش درآمده است. در این پژوهش ضمن بررسی نقش میدان نقش جهان اصفهان در تعاملات اجتماعی و فرهنگی روزمره مردم و نقش آن در شکل دهی فضاهای شهری پیرامون، به نقش آن در مرکزیت شهر اصفهان می پردازیم. نتایج این تحقیق می تواند راه گشای بحران هویتی-فرمی که امروزه گریبانگیر معماری و شهرسازی ایران در طراحی شهری از جمله میادین شده است قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

میدان ، شهرسازی ، فضاهای جمعی ، انسان ، میدان نقش جهان