بررسی نقش رودخانه زاینده رود و پارکهای اطراف آن در کاهش آلودگی هوای اصفهان

آلودگی هوا به عنوان یک پدیده مخاطره آمیز انسان و محیط زیست را دچار مشکلاتی کرده است و بی توجهی انسان نسبت به محیط زیست به این مشکل دامن زده است .افزا یش جمعیت و تمرکز آن از نظر مکانی و همچنین استفاده از استانداردهای بالای زندگی و به تبع آن افزایش تولید و گسترش صنعت موجب آلودگی هوا در سطح جهان و در مقیاس کوچکتر در سطح شهرها گردیده است. پارکها و فضاههای سبز ، از مهمترین عوامل کاهش آلودگی هوا در شهرهای بز رگ و صنعتی به حساب می آیند . در واقع این پارکها هستند که در نقش فیلتر و صافی ، هوا را پالایش و تصفیه کرده و با جذب بعضی از آلاینده ها و تزریق اکسیژن حاصل از فتوسنتز به درون هوا ، تا حدود زیادی از آلودگی هوا می کاهند. رودخانه زاینده رود به عنوان بزرگترین و مهمترین رودخانه منطقه مرکزی ایران از میان شهر اصفهان در محور غرب به شرق امتداد دارد و از آنجایی که باد غالب در شهر اصفهان از غرب به شرق می باشد لذا این رودخانه علاوه بر تصفیه هوای شهراصفهان توسط باغات پارکها و فضاهای سبز اطراف خود، نقش بسیار مهمی در تخلیهع آلاینده های هوا از طریق تونل و دالان بادی به وجود آمده ایفا می کند.در این مقاله به بررسی نقش پارکهای اطراف رودخانه زاینده رود در کاهش و جذب آلاینده های هوا پرداخته شده و با بررسی سمت و سرعت باد طی دوره آماری ١٩٩٠ تا ١٩٩٩ در شهر اصفهان و رسم گلباد و بدست آوردن باد غالب در این شهر ، به بررسی نقش مسیر رودخانه در تهویه هوای شهر اصفهان پرداخته شده و عواملی که می توانند این نقش طبیعی را تحت تاثیر قرار داده ویا کاهش دهند پرداخته شده و در پایان به ارائه راهکارهای حفظ چنین تهویه طبیعی پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

آلودگی هوا ، تصفیه هوا ، پارکها