ارتباط شرایط هواشناسی جو بالا با حالات حاد آلودگی هوای تهران

در این مقاله وضعیت هواشناسی آلودگی هوای شهری تهران برای چند دوره حاد مورد بررسی قرار گرفته است. الگوی روزانه آلاینده CO برای فصل زمستان و تابستان وجود 2 بیشینه یکی در صبح و دیگری در ‌شب را نشان می‌دهد. ترافیک وسایل نقلیه در صبح و کاهش ارتفاع لایه آمیخته در شب و پایداری ایستایی شبانه در وجود این بیشینه‌ها مؤثر می‌باشند. بررسی نقشه‌های همدیدی امواج سطح 200 میلی‌باری در فصل سرد نشان داد که در روزهای حاد آلودگی، محور جت جنب حاره‌ای، شمال غربی-جنوب غربی و نزدیک به حالت نصف‌النهاری است ولی در دوره‌های کمینه آلودگی، محور جت جنب حاره‌ای تقریبا مداری بوده و یا ناوه‌ای بر روی ایران حاکم است و سرعتهای قوی مداری در کاهش آلودگی منطقه‌ای مؤثر می‌باشند. بررسی ارتباط سیستم‌های جو بالا و غلظت‌های آلودگی نشان داد که دوره‌های حاد آلودگی مربوط به هنگامی است که سیستم پشته بر ایران حاکم است و یا سیستم حباب مانندی که در اثر ترکیب دو موج روی جتهای جنب حاره‌ای و قطبی ایجاد می‌شود و ایران داخل منطقه‌ای قرار می‌گیرد که از عرضهای پایین با جت جنب حاره‌ای و از عرضهای بالا با جت قطبی احاطه می‌شود. طول این دوره‌های حاد معمولا حدود 3 تا 7 روز می‌باشد که دوره های بلند تر همراه سیستم حباب مانند است. بررسی شرایط هواشناختی دوره‌های آلودگی نشان داد که اگر سیستم‌های پشته یا حباب همراه با وارونگی‌های دمای سطحی باشند، آلودگی‌های شدید و مداومی رخ می‌دهدکه همراه با افزایش فشار در سطح زمین می‌باشد.

کلیدواژه ها:

غلظت آلاینده‌ها ، پارامترهای هواشناسی ، دوره‌های حاد آلودگی ، جت‌های جنب حاره‌ای و قطبی.