گردشگری وتوسعه پایدار

سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 583

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

GEHSD01_109

تاریخ نمایه سازی: 14 شهریور 1392

چکیده مقاله:

توسعه پایدار فرایند تغییری است در استفاده از منابع، هدایت سرمایه گذاری ها، سمت گیری توسعه تکنولوژیوتغییری نهادی است که با نیازهای حال وآینده سازگار باشد. رشد صنعت گردشگری تأثیرات چند جانبهای(تأثیرات اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی وحتی محیطی) در کشورها به دنبال دارد، برقراری تعادل دروضعیت پرداخت ها ، تنوع اقتصادی، افزایش درآمدها وایجاد فرصت های شغلی از جمله پیامدهای این صنعتبه شمار می آید از آنجایی که منطقه خبر دارای توان ها امروزه صنعت گردشگری به اندازه ای در توسعهاقتصادی- اجتماعی کشورها اهمیت دارد که اقتصاد دانان آن را صادرات نامرئی نام نهاده اند(محسنی، 150:1388). گردشگری در قرن حاضر یکی از پرسودترین وکارآمدترین فعالیت های اقتصادی در سطح جهان تبدل گشته است. طبق برآورد سازمان گردشگریدر سال 2001 ، فعالیت گردشگری در 83 کشور جهان جزء پنج منبع اول درآمد بوده و 10/7 درصد اشتغال یعنی معادل 215 میلیون نفر به فعالیت های گردشگری اشتغال داشته اند (WTO,2002). بر اساس ارزیابی انجام شده تا سال 2011 بیش از 55 میلیون گردشگر سالانه به خاورمیانه دو برابر خواهد شد و با رشدی حدود 67 درصد میزان درآمد های صنعت گردشگری به 51 میلیارد دلار می رسد (سازمان جهانگردی، 1379). گردشگری از مهم ترین منابع در حال رشد استوتوسعه صنعت گردشگری نیاز به برنامه های همه جانبه ومناسب دارد تا بتوان در جذب گردشگران بین المللی موفق باشد. (Boniface & flower، 12:1993). تأثیر اقتصادی سیاحت وگردشگری بر مناطق، به حدی است که امروزه به آن به عنوان یک صنعت سودآور نگاهمی شود(سرینیواسان، 2009 ).مسافران در واقع مشتریان این صنعت هستند ومنطقه سیاحتی به عنوان یک بنگاهاقتصادی تلقی می گردد. محصولات این بنگاه اقتصادی واستعدادهای بالقوه گردشگری و دارای تنوع آب وهواییوهر ساله تعدادی زیادی از گردشگران را به خود جذب می کند در این مقاله با ا استفاده از روش تحلیلی-توصیفی ومیدانی به بررسی جاذبه های گردشگری منطقه و پیامدهای اجتماعی- اقتصادی وفرهنگی درمنطقه ودر نهایت به ارائه راهکارهایی برای بهبود وضعیت گردشگری در این منطقه پرداخته شده است.

نویسندگان

اکبر کیانی

دانشگاه زابل