بررسی پایداری شبکه ژئودینامیکی ایران

هدف عمده ی ژئودزی در طی قرون گذشته تعیین شکل و ابعاد زمین و مطالعه و اندازه گیری میدان ثقل آن وتغییرات آ نهابوده است. در چند دهه ی اخیر با پیشرفت روش ها و تکنی کهای انداز هگیری ژئودتیک، سهولت و دقت تعیین موقعیت ژئودتیک، پیشرفت چشمگیری یافته و به موازات آن فرضیه ی تکتونیک صفحه ای در سطح جهانی مقبول واقع شده است. ژئودزی مدرن علاوه بر تعیین شکل و میدان ثقل زمین، باید تغییرات زمانی آن ها را مدنظر قراردهد، چراکه در اغلب موارد بررسی این تغییرات وپی شبینی روند آن ها می تواند در طراح یها و برنام هریز یهای مختلف عمرانی و صنعتی و زیست محیطی امری حیاتی باشد و چه بسا عدم اطلاع از این تغییرات هزین ههای گزافی بر جامعه تحمیل کند. از آ نجاکه ژئودزین ها اغلب با مشاهده ی کمیتهای هندسی در فضای سه بعدی کار می کنند، آنالیز شبکه های ژئودزی یکی از زمینه های کاری آ نهاست. درای نجا آنالیز تغییرشکل پوسته با استفاده از روابط موجود بر روی سطح به جای آنالیز تغییرشکل پوسته روی صفحه، مورد بررسی قرارگرفته است. همچنین ایده ی استفاده از کمیت ناوردای دورانی به عنوان یکی از پارامترهای تغییرشکل مورد تحقیق قرارگرفته تا با استفاده ازآن تحلیل جابجایی به صورت دقیق ترانجام گیرد. داده های مورد استفاده در این مطالعه داده های شبکه ی ژئودینامیک ایران که مشتمل بر ٣٠ ایستگاه میباشد. نتایج حاصل نشان میدهد که کمیت تغییرشکل دورانی در مناطق تحت تاثیرحرکت و دوران صفحات تکتونیکیب هعنوان یک معیار تغییرشکل نتایج معنی داری را بیان مینماید. براساس نتایج حاصل در برخی از مناطق ایران به خصوص جنوب شرقی ایران فعالیت هایی در حال انجام است که احتمال بروز زلزله در این منطقه را در آینده ایی نه چندان دور تقویت میکند.

کلیدواژه ها:

شبکه های ژئودزی ، تنسور استرین ، تنسور دورانی ، تغییرشکل ، جابجایی ، اتساع ، برش ، نقشه ی لرزه خیزی ، ژئودینامیک