امکان سنجی استفاده از انرژی خورشیدی در مسجد سلیمان

سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 671

فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

GEOGRA02_019

تاریخ نمایه سازی: 9 مرداد 1395

چکیده مقاله:

برنامه ریزی و مدیریت پایدار منابع محیطی یکی از مهمترین دغدغه های قرن حاضر است بر این اساس در سالهای اخیر چگونگی بهره گیری از توانهای اقلیمی به عنوان یکی از ارکان توسعه پایدار در ابعاد زمانی- مکانی مورد توجه محافل مختلف علمی بوده است. شناخت پتانسیل های اقلیمی، بعنوان یکی از مهمترین ارکان توسعه، پایه غالب برنامه ریزی های محیطی است. در دنیای کنونی گفتمان انرژی، تامین و مصرف آن از برجسته ترین موضوع های پیش روی بشر است. بر این اساس در پژوهش حاضر، با هدف امکان سنجی استفاده از انرژی خورشیدی در شهر مسجد سلیمان، ابتدا پارامترهای اقلیمی (دما، بارش، رطوبت نسبی، ابرناکی و ساعات آفتابی) ایستگاه مسجد سلیمان در دوره آماری (1391-1369) اسخراج شد. در ادامه با استفاده از مدل محاسباتی آنگستروم شرایط تابشی و پتانسیل انرژی خورشیدی منطقه مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که متوسط سالانه ساعات آفتابی مسجد سلیمان حدود 2918 ساعت می باشد. حداکثر آن با بیش از 332 ساعت در ماه آگوست (مرداد) و حداقل آن با کمتر از164 ساعت متعلق به ماه دسامبر (آذر) می باشد. موًثرترین عناصر اقلیمی در برآورد انرژی خورشیدی مسجدسلیمان تعداد و ساعات آفتابی، میزان ابرناکی و طول روز می باشند. بر اساس رابطه آنگسترم میزان انرژی دریافتی مسجد سلیمان در سال برابر 408(cl/cm2/day) است که از این لحاظ در منطقه تابشی زیاد (با میانگین انرژی روزانه بین 450-400 کالری بر سانتیمتر مربع) واقع شده است.

نویسندگان

شهلا ورناصری

کارشناس ارشد جغرافیا گرایش اقلیم شناسی در برنامه ریزی محیطی، دانشگاه آزاد واحد اهواز

منیژه ظهوریان پردل

دانشیار، دانشگاه آزاد واحد اهواز