تبیین نقش تمرکز زدایی فعالیت های صنعتی کلانشهر تبریز در توسعه متعادل منطقه ای (مطالعه موردی :استان آذربایجان شرقی)

این پژوهش به منظور ارزیابی نابرابری های توسعه فعالیت های صنعتی در استان آذربایجان شرقی صورت گرفته، و هدف اصلی آن ابتدا ارزیابی سطح توسعه هر یک از بخشهای صنعتی در شهرستانهای استان با استفاده از مدل تاپسیس و رتبه بندی این شهرستان ها و سپس بررسی و تعیین میزان نابرابری های آن از طریق ضریب تغییرات (CV) و ارتباط بین دو متغیر توسعه یافتگی و میزان تمرکز فعالیت های صنعتی را از ضریب همبستگی پیرسون استفاده کرده است. جامعه آماری تحقیق ۲۰ شهرستان استان و روش پژوهش «توصیفی-تحلیلی» است. در این پژوهش ۲۰ شاخص از شاخص های توسعه مورد تحلیل قرار گرفته است. نتایج بدست آمده از بررسی حاضر، نشان می دهد که در شاخص های صنعتی شهرستان تبریز با (CLi) در رتبه اول و به عنوان شهرستان توسعه یافته و شهرستان خداآفرین با (CLi). در رتبه آخر قرار داشته اند و از نظر توسعه محروم می باشد. و از نظر سطح توسعه بین شهرستان ها با ضریب پراکندگی ۲/۱۵ نمایانگر نابرابری بیشتر در بخش صنعت وجود دارد. و ضریب همبستگی پیرسون بیانگر آن است که بین توسعه یافتگی شهرستان ها و میزان تمرکز فعالیت های صنعتی یک رابطه مثبت معنی داری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

تمرکز زدایی ، فعالیت های صنعتی ، توسعه متعادل منطقه ای ، استان آذربایجان شرقی