تحلیل نماد پردازی در جغرافیای فرهنگی از منظر پدافند غیر عامل

مسلما با مدیریت وبه کارگیری اصول پدافندغیرعامل اگرجغرافیای سیاسی یک کشورموردتعرض قرارگیرد بدون استفاده ازسلاح و درگیری با دشمن میتوان پایداری را افزایش و ضایعات و خسارات راتاحدودزیادی کاهش داد اما با علم به این موضوع که دربرهه های زمانی متعدد اسیب های متعدد و مختلفی با ریشه های متفاوتی جغرافیای فرهنگی و پایداری ارزشها فرهنگ و رسوم اجتماعی یک جامعه را نشانه میروندن پای مباحث مرتبط با پدافندغیرعامل رابه عرصه فرهنگی باز می نماید اصطلاحاتی همچون تهاجم فرهنگی شبیخون فرهنگی جنگ نرم قدرت نرم و .. حکایت ازعزم دشمن برای تخریب فرهنگی و ملی کشور دارد که همچون یک درگیری جنگی بایدباتوسل به اصول پدافندعامل و غیرعامل به مقابله با آن برخاست درغیراینصورت با ایجادکوچکترین خلا دربافت و ساختارفرهنگی جوامع زمینه برای تهاجمات و تعرضات فرهنگی بیگانگان مستعدمیگردد لذا این پژوهش باروش توصیفی تحلیلی به دنبال پاسخگویی به این سوال است که چگونه با بکارگیری اصول پدافندغیرعامل درجغرافیای فرهنگی کشور قادر به کاهش اسیب های فرهنگی می باشیم به نظر می رسد باتوجه به اینکه نمادها ازدیرباز شناسنامه های شهرها و فرهنگ ها بوده و تداعی کننده خاطرات مشترک هویت های فرهنگی و اساطیر بوده اند رشدوتوسعه این نمادها درجلوگیری ازضایعات و خسارت بیشتر تهاجم فرهنگی نقش قابل توجهی داشته باشد

کلیدواژه ها:

پدافندغیرعامل ، نماد ، تهاجم فرهنگی ، جغرافیای فرهنگی ، هویت فرهنگی