دیپلماسی شهری و راهبرد پیشگیری و حل اختلاف در امنیت بین الملل

دیپلماسی شهری به مثابه شاخه ای از دیپلماسی عمومی، از لحاظ کاربردی از جمله پدیده های نوظهوربه شمار آمده و در کنار توسعه شهر و شهرنشینی و در جریان جهانی شدن اهمیت یافته است. روندجهانی شدن با ایجاد تغییر و تحولات بنیادین، زمینه ساز نقش آفرینی بازیگران غیردولتی در سیاست وروابط بین الملل و اهمیت یافتن افکار عمومی در عرصه سیاست خارجی گردیده است. بدین خاطر دولتها، در کنار امنیت بین المللی، به امنیت انسانی و در کنار دیپلماسی رسمی، به دیپلماسی عمومی، موازیو شهری توجه می نمایند. در این راستا، از زاویه ای نو، نقش دیپلماسی شهری در سیاست بالا (در بعد امنیتی) بررسی شده است. (هدف) نقشی که می توان از آن، در قالب «ارزیابی بازیگران، بسترسازی و عامل پیشبرد»، درجهت پیشگیری از بحران های امنیتی، و حل و فصل مسالمت آمیز اختلافات بین المللی، بهره گرفت. (یافته) پژوهش پیش رو، در چارچوب این سوال «نقش دیپلماسی شهری در پیشبرد راهبردهای پیشگیری و حل اختلافات بین المللی چگونه است؟» (سوال) به طرح فرضیه ای در قالب «بهره گیری از دیپلماسی شهری، در راستای بستر سازی و پیشگیری از بحران، و افزایش حل مسالمت آمیز اختلافات بین المللی میان کشورها موثر است». پرداخته است. (فرضیه) کلیت نوشتار با استفاده از روش «توصیفی- تحلیلی» نوشته شده است. (روش)

کلیدواژه ها:

جهانی شدن ، امنیت بین الملل ، دیپلماسی سنتی ، دیپلماسی عمومی ، دیپلماسی شهری ، پیشگیری ، حل و فصل اختلافات بین المللی