تحکیم مبانی انسجام ملی در سایه تعامل صحیح زبان ملی با زبانهای بومی

مسأله زبان مادری و چند و چون رابطه آن با زبان ملی از دیدگاههای گوناگون قابل بحث و بررسی است. آنچه اختصاصاً موضوع این مقاله است چگونگی نگرش به زبان مادری است، به گونه ای که با علاقه به زبان ملی قابل جمع باشد. بواقع زبان مادری و چند و چون رابطه آن با زبان رسمی یکی از مهمترین مسائل فرهنگی- اجتماعی کشورهایی است که از این خصیصه ممتاز برخوردارند. از نظر نگارنده علاقه به زبان مادری، موردتمایل غرایز طبیعی است و از جانب کششها فطری و باورهای اعتقادی و ارزشهای اجتماعی حمایت می گردد که برای تبیین موضوع و اثبات مدعا مسائل زیر را در اهتمام به زبانهای بومی شایسته اعتنا می دانیم: الف) عاطفه ب) هویت قومی ج) امنیت اجتماعی د) پویایی و تکاپو ه) تقویت زبان و ادبیات ملی. از آنچه نوشته ایم نتیجه می گیریم که زبان ملی و زبان مادری نه تنها در تقابل با یکدیگر نیستند، بلکه از ابعاد گوناگون به هم وابسته اند و در مجموع اهتمام به گویشهاو زبانهای اقلمی موجب تقویت زبان ملی است

کلیدواژه ها:

زبان مادری ، زبان ملی ، زبان فارسی ، انسجام ملی