تاثیر آراء زادبومی(اقوام ایران) بر پایگاه رأی آوری نامزدهای انتخاباتی (مطالعه موردی: یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ج.ا.ایران)

آشکار ترین حلقه پیوند مشارکت و مشروعیت انتخابات است. به عبارت دیگر انتخابات ابزار تحقق مردم سالاری و از مولفه های مشارکت سیاسی است جغرافیای انتخابات نیز از دیرپاترین گرایش های جغرافیای سیاسی است که توزیع فضایی قدرت در چهارچوب کنش متقابل قدرت، انتخابات و فضا را مطالعه می کند(کاویانی راد،1392:40). مقوله زادگاه (شهری که نامزد انتخاباتی متولد آنجاست) و زاد بوم(گستره جغرافیایی است که بواسطه همانندی های هویتی ساکنان در بعد زبان، مذهب، و تاریخ از گونه ای وحدت رویه در کنش اجتماعی- سیاسی برخوردار هستند و این همانندی ها در هنگامه های خاص آنها را به اشتراک در مواضع نزدیک می کند). بر این پایه مقاله حاضر با روش توصیفی- تحلیلی و بر اساس داده های آماری یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در سایت رسمی وزارت کشور با مطرح کردن این پرسش که نقش زادگاه و زادبوم نامزد انتخاباتی در یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری چگونه است؟ و با فرض این که دو مقوله زادگاه و زادبوم در الگوی رأی دهی افراد نقش دارد. دو مقوله (زادگاه و زادبوم) در این دوره از انتخابات ریاست جمهوری را بررسی کرده است. تجزیه و تحلیل یافته های تحقیق بیانگر این است که دو مقوله زادگاه و زادبوم در این دوره از انتخابات ریاست جمهوری در الگوی رای دهی مردم نقش داشته است. این موضوع درآرای اکتسابی آقای محسن رضایی با زادبوم لرستان و درمرتبه بعد‍ محمد باقر قالیباف نمود بیشتری داشته است. و در آرای دیگر کاندیدا به دلایل تعدد نامزدهای این دوره و نگرش ملی محور بودن الگوی رأی دهی نقش کم رنگی داشته است

کلیدواژه ها:

دموکراسی ، انتخابات ، مشارکت سیاسی ، زادگاه ، زادبوم