همگرایی قوم کرد و دیگر اقوام ایرانی در پرتو تحولات منطقه ای با استفاده از منظر «نظریه دولت - ملت سازی»

انتقاد معاهده سایکس پیکو در سال 1916م بدون توجه به ظرفیت عوامل هویتی و الگوی دولت - ملت-سازی ، خاورمیانه را وارد فازی از گسست هویتی کردکه پیامدهای بی ثباتی آن، بعد از گذر دهه ها تجربه مشق دموکراسی، در برخی از کشورهای این منطقه همچون عراق و سوریه به عنوان مطالعه موردی در این تحقیق، به وضوح مشاهده می شود. در این میان،همگرایی و پیوستگی اقوام ایرانی به عنوان یک میراث تاریخی در زیر چتر واحد«هویت ایرانی» رمز امنیت پایدار جمهوری اسلامی ایران در منطقه شده است، که نمونه بارز آن را سیاست های تنش زادی رئیس جمهور، حسن روحانی در در دولت تدبیر و امید در میان همگونی اقوام ایرانی به ویژه «کردها»در پرتو تحولات منطقه می بینیم. دراین پژوهش که بااستفاده ازروش توصیفی- تحلیلی به رشته تحریردرآمده وروش گردآوری داده های آن فن کتابخانه ای است؛ باکاربرد رویکرد دولت_ملت سازی، به دنبال اثبات این فرضیه هستیم که همگرایی اقوام ایرانی زیر چتر هویت واحد ایرانی، رمزامنیت پایدار تبدیل این کشور به جزیره ثبات در منطقه ی بی ثبات خاورمیانه و نقطه اتصال امنیت خاورمیانه به امنیت بین الملل می باشد

کلیدواژه ها:

اقوام ایرانی ، کردها ، تحولات خاورمیانه ، دولت- ملت سازی