تأثیر هیدروپلتیک بر همگرایی و واگرایی قومی در کشورهای خاورمیانه

کمبود آب در خاورمیانه تبدیل به عنصر بسیار ارزشمندی در زندگی روزمره مردم شده است؛ به گونه ای که کلیه فعالیت های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی افراد واقع در یک منطقه و یا کشور را تحت تأثیر قرار می دهد. علارغم معیارعای موجود درمورد همگرایی و واگرایی قومی در کشورهای چند قومی خاورمیانه، که دارای اقلیت های اجتماعی و یا اکولوژیک هستند، این مقاله درپی معرفی هیدروپلتیک و توزیع یا عدم توزیع عادلانه آن بعنوان فاکتوری مدرن برای همگرایی و واگرایی در ساختار دولت سرزمینی است. کمبود آب، رشد جمعیت و نیازهای فزاینده( شهری و کشاورزی)، و عدم تخصیص عادلانه فضایی- مکانی آب از سوی حکومت ها پتانسیل روزافزونی برای همگرایی و یا واگرایی بوجودآورده اند. هدف اصلی این بررسی، تجزیه-تحلیل و مفهوم سازی هیدروپلتیک و توزیع منابع آب به منزله عاملی برای همگرایی و یا واگرایی در درون کشورهای ناهمگن خاورمیانه با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی است

کلیدواژه ها:

هیدروپلتیک ، خاورمیانه ، اقلیت قومی ، همگرایی ، واگرایی ، کمبود منابع آب