بررسی پارامترهای تاثیرگذار در روانگرایی خاکها با استفاده از خوشه بندی فازی و تحلیل حساسیت

روانگرایی پدیدهای است که به دلیل افزایش فشار آب منفذی در حین اعمال بار لرزه ای و برابری آنباتنشموثر، خاک در معرض از دست دادن مقاومت و تغییر شکل قرار می گیرد . یکی از مباحث اصلی در پدیده روانگرایی، شناخت پارامترهای تاثیرگذار و میزان تاثیرگذاری این پارامترها در روانگرایی و یا عدم روانگرایی خاکها می باشد. در این تحقیق، ابتدا با استفاده از خوشه بندی فازی داده ها به گروههایی که اعضای آن مشابه وهم خاصیت بوده اند تقسیم می گردند . تا بدین وسیله داده ها با خصوصیات ژئوتکنیکی و لرزهای نزدیک به هم در یک خوشه قرار گیرند. با استفاده از روش خوشه بندی که یکی از شاخه های یادگیری بدون نظارت و فرآیند خودکار می باشد، می توان به بررسی میزان تاثیرگذاری و نقش پارامترهای موثر در روانگرا شدن خاک با مقایسه دادهها در یک گروه با ویژگیهای نزدیک به هم پرداخت. در ادامه با توجه به نتایج خوشه بندی انجام شده و بررسی دادههای موجود در هر خوشه با استفاده از روشهای غیرخطی، به تحلیل حساسیت میزان تاثیر هر یک از پارامترهای موثر در روانگرایی خاک پرداخته شود. با توجه به نتایج بدست آمده گروه سه خوشهای بهترین حالت را از نظر تفکیک دادهها با ویژگیهای نزدیک به هم در هر خوشه ارائه کرده است که ویژگی دادهها در سه گروه متفاوت دسته بندی شدهاند. نتایج بدست آمده از تحلیل حساسیت پارامترها نیز نشان میدهد که پارامترهای عدد SPT اصلاحی و حداکثر شتاب زلزله بیشترین تاثیر و عمق خاک کمترین تاثیر را در روانگرایی خاک دارند.

کلیدواژه ها:

روانگرایی خاک ، خوشه بندی فازی ، تحلیل حساسیت ، حداکثر شتاب زلزله