بررسی اثر بالشتک شنی در تحلیل سیستم رادیه-شمع منفصل بوسیله مدلسازی آزمایشگاهی (میزلرزه و سانتریفیوژ)

شمعها در پی به دو منظور تامین ظرفیت باربری مورد نیاز و کاهش میزان نشست به سطح قابل قبول، مورد استفاده قرار می-گیرند. هنگامی که شمعها بعنوان کاهنده نشست بکار میروند تمام ظرفیت باربری ژئوتکنیکی شمعها نیز می تواند بسیجگردد. این شرایط می تواند سبب وجود تنشهای بسیار بالای محوری در شمع گردد. از اینرو جهت افزایش ظرفیت باربریشمعها و جلوگیری از آسیب سازهای، ابعاد شمع می بایست بزرگتر گردد که در این صورت سبب طراحی غیراقتصادیسیستم شالوده می گردد. به همین دلیل، جهت غلبه بر این تنشهای بزرگ مابین پی و شمع، شمعها از پی جدا و بصورتمسلح کننده در خاک زیرین بجای یک المان سازهای بکار میرود. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی اثر لایه شنی درکاهش میزان نشست در سیستم رادیه- شمع منفصل می باشد که بوسیله مدلسازی سانتریفیوژ و میز لرزه انجام شده است. دراین تحقیق 5 آزمایش سانتریفیوژی جهت بررسی اثر پارامترهایی چون ضخامت لایه شنی و دانه بندی لایه شنی جهت بررسیرفتار بار نشست رادیه شمع و 2 آزمایش میز لرزه جهت کنترل رفتار رادیه-شمع منفصل انجام شده است.نتیجه این آزمایشهانشان می دهد که استفاده از سیستم رادیه-شمع منفصل می تواند باعث کاهش قابل توجه ممان در شمع گردد.

کلیدواژه ها:

سیستم رادیه شمع متصل و منفصل ، شمعهای کاهنده نشست ، رفتار بار نشست ، مدل سازی سانتریفیوژ و مدل سازی میز لرزه