تابش ها و کینگ به روش تونل زنی از افق رویداد یک سیاهچاله شوارتزشیلد در فضای ناجا به جایی

در سال 1999 پاریخ و ویلچک با استفاده از روش تونلی زنی نیمه کلاسیکی به بررسی تابش هاوکینگ در سیاهچاله ها پرداختند، آنها دریافتند که طیف تابش سیاهچاله ها لزوماً طیف گرمایی خالص نیست و می تواند شامل اطلاعات دیگری نیز باشد . ما در این پژوهش می خواهیم پدیده تونل زنی کوانتومی ذرات را به صورت تابش هاوکینگ از افق یک سیاهچاله با هندسه دینامیک و ناجابه جا را با امید به حل نسبی مشکل خالص بودن طیف تابش گرمایی و پیامد آن، باطلنمای اطلاعات بپردازیم. لازم به ذکر است که اهمیت بررسی مساله در فضای ناجابه جایی علاوه بر استلزام وجود آن در فواصل بسیار کوچک ، ( مفهوم غیر موضعی بودن فضا) از میان برداشتن تکینگی ها در مساله نیز می باشد. ناجابه جایی فضا در انرژی های بالا منجر به توقف فاز نهایی تبخیر سیاهچاله خواهد شد یعنی یک باقیمانده از سیاهچاله که می تواند راه حلی برای تمام اطلاعات گمشده درون سیاهچاله باشد.