بررسی نقش طراحی منظر در راستای حل معضل استفاده بانوان از منظر ساحلی در ایران به عنوان یک کشور اسلامی

منظر ساحلی مقوله ای نسبتا جدید و پیچیده است که به عنوان نقطه ی اشتراک علوم معماری، منظر، طبیعت و محیط زیست، گردشگری و هتلداری قابلیتهایی را فراهم مینماید که ورای تاثیرات کالبدی آنها بر روی یکدیگر، تاثیرات گسترده آنها در بهبود ارتقای هویت و کیفیت فضای معمارانه را نمیتوان نادیده انگاشت. رویکردهای برخورد با سواحل در کشورهای اسلامی، تاثیر بسزایی در نحوه تعامل مردم موجود در جوامع آماری آن کشورها با معماری منظر سواحل دارد. سواحل در کشورهای اسلامی بافتهایی پر مناقشه هستند که باتوجه به سیاستهای مدون هر کشور نحوه برخورد با آنها تغییر میکند. هدف از انجام این پژوهش تدقیق و تحلیل معماری منظر ساحلی و جایگاه آن در کشورهای اسلامی مانند ایران، چگونگی سازماندهی فضایی مناظر ساحلی و استفاده متوازن خانمها و آقایان از لبه های ساحلی در سواحل ایران با روش تحقیق تحلیلی- توصیفی میباشد. یکی از حائز اهمیت ترین این موارد عدم استفاده متوازن روانی و فضایی از حیث جنسیت در این لبه های ساحلی است. در بسیاری از لبهای ساحلی عملا خانمها در استفاده از فضا نادیده انگاشته شدهاند و هیچگونه مکانیابی، زوون و حریمی برای آنها در نظر گرفته نشده است. در قسمتهایی از لبه های ساحلی نیز طرحهایی با نام طرحهای سالمسازی به ایجاد حریم برای استفاده بانوان پرداختهاند که متاسفانه توجه به عناصر معماری، منظر، زیبایی شناسی، عملکرد بسیار محدود و معدود بوده و این حریمها از هر لحاظ در شان و منزلت بانوی ایرانی و خانواده ایرانی نیست.

کلیدواژه ها:

منظر ، منظرساحلی ، استفاده متوازن از فضا ، حفظ حریم ها ، کشورها اسلامی.