بررسی و تحلیل پایداری محیطی سکونتگاه های روستایی (مطالعه موردی: دهستانهای احمدآباد و چمن شهرستان تکاب)

یکی از مسایل عمده توسعه روستایی کشورهای در حال توسعه و از جمله ایران چالش های محیطی است که به نوبه خود دستیابی به پایداری محیطی در عرصه های روستایی و برنامه ریزی و اقدام در جهت ارتقاء سطح پایداری روستاهاست بدین منظور تحقیق حاضر به شناسایی سطح پایداری محیطی 30 روستا از دهستان های احمدآباد و چمن از بخش سلیمان شهرستان تکاب در استان اذرباجیان غربی می پردازد. در این راستا از 14 شاخص محیطی استفاده شد. داده ها از طریق مراجعه به مطلعین محلی جمع آوری شد. با روش تحلیل عاملی و تقلیل شاخص ها به 6 مولفه، نمرات عاملی حاصله به جای شاخصهای اولیه وارد مدل موریس شده و سطح پایداری محیطی روستاها به دست آمد. نتایج نشان از ناپایداری محیطی روستاهای مورد بررسی دارد به گونه ای که 80 درصد روستاها در شرایط ناپایدار قرار دارند.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار روستایی ، پایداری محیطی ، شاخصهای پایداری ، تحلیل عاملی ، مدل موریس