مقایسه روش تولید و ویژگی های کیفی و تغذیه ای چای سبز و سیاه

چاب مصرفی مردم درسطح جهان فراورده ای است که با منشا گیاهی سالم و بدون مواد افزودنی و نگهدارنده های رایج مواد غذایی که از لحاظ تاریخی قدمت آن به سال 2737 قبل از میلاد مسیح می رسد برگ چای شامل اقسام مختلفی از پلی فنل ها و کاتچین هاست که از جمله ترکیبات آنتی اکسیدانی بسیار مهم و قوی با منبع گیاهی محسوب میشوند این آنتیا کسیدان ها دراز بین بردن رادیکالهای آزاد دربدون انسان نقش دارند که بهعنوان داروی جلوگیری از سرطان و کاهش رشد غدد سرطانی شناخته معرفی شده اند انواع چای را می توان به سه گروه عمده تخمیری چای سیاه تخمیر نشده چای سبز و نیمه تخمیری چای اوولانگ تقسیم کرد از نقطهنظر بیوشیمی چای کیفیت فراورده نهایی بستگی به کمیت وکیفیت مواد خام و روش فراوری آن دارد اصولا شیوه فراوری که بتواند تمامی موادغذاییخام برگ سبز چای را به مواد محلول و قابل شرب تبدیل و تشکیل مواد ناخواسته و ضایعاتتولید را به کمترین میزان ممکن تقلیل دهد از لحاظ بیوشیمی بهره وری وصنعت شیوه مطلوب تلقی می شود دراین مقاله ضمن بررسی فراوری تولید چای به عنوان محصول بومی گیلان و تفاوت روش تولید چای سیاه و سبز به ویژگیهای کیفی تغذیه ای و کاربردی چای پرداخته شده است.