استفاده از نانوکامپوزیت ها برای کاهش جذب بخارآب لایه های نازک مورد استفاده درصنایع غذایی

نانوکامپوزیتها ترکیباتی هستند که هدف اصلی از تهیه آنها تقویت خواص عملکردی کامپوزیتهای ضعیف می باشد. معمولا خاصیت آبدوستی شدید پلیمرهای زیست تخریب پذیر منجر به داشتن خواص مکانیکی نسبتا ضعیف در شرایطی مانند رطوبت نسبی زیاد می شود. نانوذراتدارای مساحت بیشتری در مقایسه با مواد در مقیاس میکرو هستند که بیشتر این مواد تقویت کننده با حداقل ابعاد و داشتن اثرات متقابلمطلوب با ماتریس پلیمر نانوکامپوزیت ها را بوجود می آورند.مکانیسم عمل این مواد بستگی به ابعاد ذرات و حجم درصد آنها در کامپوزیت دارد.در این مقاله علاوه بر نانوذرات رس از نانو کریستال های سلولز ٬ نانوصفحات اکسید گرافن و کوپلیمر متیل متاکریلات اکریلامید در تهیه نانو کامپوزیت از پلیمرهایی چون نشاسته ٬ آگار ٬ پکتین ٬ ایزوله پروتئین آب پنیر ٬ پلی لاکتیک اسید و پلی وینیل الکل استفاده شد تانفوذپذیری آنها در مقابل بخارآب بررسی شود.با توجه به ماهیت شیمیایی پلیمر و نانوذراتی که تحت اثر متقابل با یکدیگر قرار می گیرند ٬صرف نظر از آلی یا معدنی بودن نانوذرات ٬ نانوکامپوزیتها ساختار و خواص گوناگونی پیدا می کنند.