تبیین جایگاه مذهب تشیع در شکل گیری هویت ملی (در دوره ی حکومت صفویان)

از دیرباز مذهب نقش بنیادین و مهمی در فرهنگ و زندگی ایرانی داشته است، نقش کلیدی آن را می توان در سده های نخستین حکومت صفویه در فرآیند اتحاد بین ایرانیان م شاهده نمود. پیش فرض بنیادین این پژوهش، نقش و اهمیت مذهب در شکل گیری هویت ایرانی در دوره ی حکومت صفویان می باشد، امر مهمی که با اشاعه مذهب تشیع در نظام ارزشی و نگرشی ایرانیان محقق شده است و تبین آن پژوهشگران را در احیاء ارزش های معنوی جوامع یاری می رساند. به واسطه ی ظهور و گسترش مجدد مذهب تشیع در زمان حکومت شاه اسماعیل صفوی، مفهوم مذهبی که در سده هی حکومتی پیش از وی نیز وجود داشت لیکن اهمیت اولیه ی خود را از دست داده بود و نزدیک به طرد شدن از جامعه ی ایرانی بود، وحدتی ملی در سایه ی وحدت مذهبی به وجود آمد که بخش مهمی از هویت ملی ایرانیان را ساخته و پرداخته گردانید، نتیجه ی این پژوهش را می توان جنین مطرح نمود: تبیین جایگاه مذهب تشیع به عنوان رکن اصلی حکومت صفویان که منجر به احیاء ملی در سایه ی وحدت مذهبی گردید و در شکل گیری هویت ملی ایرانیان تأثیر چشم گیری داشت.

کلیدواژه ها:

حکومت صفویه ، مذهب تشیع ، وحدت مذهبی ، هویت ایرانی