هویت ملی و قومی، میراث هنرایران در عصر جهانی شدن

آنچه امروزه بیش از پیش در تمامی عرصه های هنر، نفوذی غیرقابل انکار یافته است فرآیند جهانی شدن و به تبع آن، تأثیر دوگانه ای است که این روند بر هنر تمامی ملل از جمله ایران گذاشته است. آنچه اندیشمندان تحت عنوان فرهنگ جهانی (به معنای فهم مشترکی که مرزهای ملی را در می نوردد) مطرح نموده اند، بر هنر- صنعت گرافیک که محمل ارتباطات بصری در عرصه ی ملی و بین المللی است نیز تأثیر گذار می باشد. نگارنده در این پژوهش مسئله ی هویت ملی و قومی ایرانی و نحوه ی بازتاب آن در جریان افزایش تعاملات و ارتباطات جهانی در گ رافیک ایران را مورد توجه قرار داده است چرا که نحوه ی تأثیر پذیری این گروه هنرمندان از آنچه تحت عنوان جهانی شدن و فرهنگ جهانی از آن یاد شده به دلیل فقدان پرداخت پژوهشی- با رویکردی انتقادی و تحلیل- قابل قضاوتی مستند نمی باشند. آنچه به عنوان بستری برای این بررسی در نظر گرفته شده پوسترهای فرهنگی و اجتماعی (بخش اصلی) دهمین دوسالانه ی جهانی پوستر تهران است. نگارنده در این مقاله سعی بر آن دارد تا به کمک نظریه ی نشانه شناسی لایه ای به چگونگی واکنش طراحان گرافیک ایران در رابطه با نحو ی بازنمایی هویت قومی و ملی ایران در آثارشان در مواجهه ی با فرایند جهانی شدن پرداخته، همچننی سمت و سوی دیدگاه و تأکید این گروه از هنرمندان را بر مؤلفه های اصلی هویت ملی ایرانی بررسی و مشخص نماید.

کلیدواژه ها:

هویت ملی ، جهانی شدن ، فرهنگ ، دوسالانه ی جهانی پوستر ، نشانه شناسی لایه ای