بررسی تغییرات مکانی هدایت هیدرولیکی آب های زیرزمینی دشت نیشابور با استفاده از زمین آمار

اندازه گیری ویژگی های هیدرولیکی خاک مانند هدایت هیدرولیکی اشباع خاک با روش های مبتنی بر زمین آمار که میتواند این ویژگی ها را با دقت مناسب تخمین بزند به عنوان یکی از مهمترین ویژگی های فیزیکی خاک که اطلاع از چگونگی تغییرات آن با مکان و زمان برای بهینه سازی مدیریت آب و خاک بسیار ضروری است در طراحی و امکان پذیر بودن فنی و اقتصادی پروژه های زهکشی، کنترل رواناب سطحی، آبشویی مزارع کشاورزی و انتقال آلودگی های سطحی به آب های زیرزمینی نقش زیادی دارد. پهنه بندی هدایت هیدرولیکی دشت نیشابور واقع در استان خراسان رضوی که از جهات شمال، جنوب، غرب و شرق به ترتیب به ارتفاعات بینالود، تپه ماهورهای نیزه بند، سیاه کوه و کوه نمک، حوضه آبریز دشت سبزوار و بلندی های لیلا جوق و یال پلنگ محدود شده است با استفاده از کریجینگ که یک روش برآورد زمین آماری است نشان داد که هدایت هیدرولیکی در جنوب بیشترین مقدار و در شمال غرب کمترین مقدار خود را داراست. روش کریجینگ کروی هم که به دلیل خطای کمتر بهترین روش برآورد انتخاب شد نشان دهنده افزایش هدایت هیدرولیکی از شمال و شمال غربی دشت به سمت جنوب و جنوب شرقی دشت بود.

کلیدواژه ها:

آب زیرزمینی ، تغییرات مکانی ، دشت نیشابور ، زمین آمار ، هدایت هیدرولیکی اشباع