بررسی تغییرات کاربری اراضی مرتعی به زراعی با استفاده از تصاویر ماهواره ای لندست ومدل رگرسیون لجستیک (مطالعه موردی بخشی از حوضه ازنا- الیگودرز)

تغییر کاربری های طبیعی و به ویژه تخریب مراتع و تبدیل آنها به زمین های زراعی، اثرات زیانباری برخصوصیات خاک دارد. این امر در مناطق پرشیب کوهستانی، سبب افزایش امکان تخریب و فرسایش خاک و در نتیجه جاری شدن سیلهای ویرانگر می گردد. با توجه به افزایش جمعیت و گستردگی تغییر کاربری اراضی مرتعی درکشور، در این مطالعه به بررسی میزان تغییرکاربری اراضی مرتعی در بخشی از حوضه هیدرولوژیک ازنا- الیگودرز پرداخته شد. آشکارسازی تغییرات کاربری اراضی طی دوره زمانی 1994 تا 2015 میلادی با استفاده از مقایسه تصویر طبقه بندی شده از تصاویر ماهواره ای لندست و مدل LCM نشان داد که مساحت اراضی مرتعی از 54.7 درصد درسال 1994 به 44 درصد در سال 2015 کاهش و وسعت اراضی زراعی از 35.3 به 50.2 افزایش یافته است. در ادامه لایه های فاصله از روستا، فاصله از آبراه ه، فاصله از جاده به عنوان متغیرهای مستقل و لایه تغییر کاربری اراضی به عنوان متغیر وابسته، در مدل رگرسیون لجستیک وارد گردید. اجرای مدل رگرسیون لجستیک در حالت متغیرهای مستقل گسسته انجام شد. ضرایب بدست آمده از اجرای مدل در حالت گسسته، نشاندهنده احتمال وقوع بیشتر تبدیل اراضی مرتعی به اراضی زراعی در نزدیکی جاده, آبراه ه و روستا است. همچنین مقدار ROC در اجرای مدل 0.69 بدست آمده است.

کلیدواژه ها:

حوضه هیدرولوژیک ، مدل LCM ، رگرسیون لجستیک