پهنه بندی متغیرهای کیفی آب زیر زمینی دشت سروستان با استفاده از زمین آمار

امروزه اکثر آبهای زیرزمینی یا شورشده اند و یا در معرض آن قرار گرفته اند. اطلاع از وضعیت کیفیتی آبهای زیرزمینی این امکان را فراهم می سازد تا با استفاده از اطلاعات بدست آمده بتوان راهکارهای مدیریتی اتخاذ نمود که کمترین آسیب به این شریان حیاتی وارد گردد. استفاده از تکنولوژی سیستم اطلاعات جغرافیایی برای کنترل و پایش کیفیت آبهای زیرزمینی بسیار مقرون به صرفه می باشد. در این تحقیق از تعداد 28 چاه نمونه برداری در محدوده مطالعاتی دشت سروستان واقع در استان فارس در دوره آماری 1383 - 1395 برای پهنه بندی متغیرهای کیفی آب از جمله هدایت الکتریکی، مجموع جامدات محلول و هدایت الکتریکی، کلر، منیزیم مورد استفاده قرار گرفت. از بین روشهای مختلف زمین آمار، روش کریجینگ معمولی با توجه به کاربرد وسیع آن در مطالعات برای پهنه بندی مورد استفاده واقع شد. نتایج تحقیق نشان داد که کمترین مقدار هدایت الکتریکی در نواحی حاشیه ارتفاعات جنوبی و بیشترین آن در مناطق مرکزی دشت مشاهده میشود. در مناطق مرکزی دشت و حوالی دریاچه مهارلو سطح آب زیرزمینی بالا بوده و سرعت جریان آب زیرزمینی به دلیل وجود آبرفت ریزدانه دارای املاح شور کننده پایین است و این عوامل موجب افزایش شوری آبهای زیرزمینی این نواحی میگردد. سازند تبخیری ساچون(ژیپس و انیدریت) و هرمز(متشکل از نمک، ژیپس، انیدریت و غیره) هر چند امکان نفوذ نزولات جوی را دارا هستند، اما باعث کاهش کیفیت آبهای زیرزمینی میگردند سایر متغیرهای کیفی نیز هر چه بسمت دریاچه مهارلو پیش می رود از میزان کیفیت آب زیر زمینی کاسته می شود.

کلیدواژه ها:

زمین آمار ، پهنه بندی ، کیفیت آب ، کریجینگ ، دشت سروستان